Teresa Wilska
Z Wikipedii
Teresa Wilska ps. "Bożena", "Bożenka" (ur. 18 lutego 1926 w Rogowie[1]) – podharcmistrz, łączniczka w powstaniu warszawskim, autorka wspomnień o tematyce powstańczej. Córka Zbigniewa.
Podczas okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji. Służyła w 5. Warszawskiej Żeńskiej Drużynie Harcerskiej (hufiec Stare Miasto). Podczas powstania warszawskiego początkowo była pozaliniową łączniczką "K-1" w Śródmieściu. Pod koniec sierpnia działała na Starym Mieście, przechodząc wielokrotnie kanałami ze Śródmieścia. 1 września 1944 wyprowadziła kanałami z upadającej Starówki grupę około 50 żołnierzy ze Zgrupowania "Wigry" wraz z ich dowódcą (dotarli wszyscy). Od 2 września na Czerniakowie. Służyła również jako łączniczka por. Wacława Micuty – dowódcy plutonu pancernego w batalionie "Zośka".
Teresa Wilska została odznaczona Krzyżem Walecznych.
Jej siostra Zofia należała do Harcerskiej Służby Pomocniczej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3