Top Secret
Z Wikipedii
Top Secret – pierwsze polskie czasopismo o grach komputerowych wydawane w latach 1990-1996 przez Wydawnictwo "Bajtek".
Spis treści |
[edytuj] Pierwsza edycja
| Top Secret | |
|---|---|
| Częstotliwość | dwumiesięcznik, miesięcznik |
| Kraj |  Polska |
| Wydawca | Spółdzielnia "Bajtek" |
| Rodzaj czasopisma | o grach komputerowych |
| Pierwsze wydanie | 1990 (październik) |
| Ostatnie wydanie | 1996 (październik) |
| Redaktor naczelny | Marcin Przasnycki (01-09) Marcin Borkowski (10-54) |
Top Secret zadebiutował jako samodzielny tytuł w roku 1990. Wcześniej istniał w formie dodatków do Bajtka poświęconych grom, z zasygnalizowaną na okładce nazwą Top Secret. Top Secret był pierwszym czasopismem o tej tematyce w Polsce. Początkowo wychodził jako dwumiesięcznik, później pojawiał się w cyklu miesięcznym. Pierwsze numery poświęcone były głównie grom na komputery 8-bitowe (Atari, Commodore, Spectrum, Amstrad). Później dominować zaczęły opisy na komputery 16-bitowe (Amigi, Atari ST, IBM PC). Autorzy wywodzący się z TS współtworzyli w późniejszych latach większość następnych magazynów o grach komputerowych.
[edytuj] Redakcja
Pierwszych 9 numerów wydał zespół, który następnie tworzył pismo Secret Service, następne numery redagowali m.in.:
- Marcin Borkowski (red. nacz.) – "Borek",
- Marcin Baryłka – "Kaczor" późniejszy twórca gier fabularnych: Dzikie Pola, Neuroshima,
- Piotr Gawrysiak – "Gawron", późniejszy zastępca redaktora naczelnego "Cybera", zastępca redaktora naczelnego "Magazynu WWW",
- Emil Leszczyński – "Emilus" późniejszy redaktor naczelny NSS, twórca programu tv "Escape",
- Dariusz Michalski – "Sir Haszak",
- Rafał Piasek – "Jetboy", "Badjoy", późniejszy sekretarz redakcji programu telewizyjnego "Escape", redaktor "Secret Service", "New S Service", "NEO",
- Aleksy Uchański – "Alex" późniejszy redaktor naczelny "Gamblera", redaktor naczelny "Komputer Świat Gry",
- Maciej Wiewiórski – "Wiewiór",
- Dobrochna Badora-Zawadzka (opracowanie graficzne).
[edytuj] O czasopiśmie
Czasopismo cechowało się bardzo szczegółowymi recenzjami wysokiej jakości oraz rzetelnymi i bardzo dokładnymi solucjami, dzięki czemu cieszyło się ogromną popularnością. Kolejną cechą wyróżniającą Top Secret był specyficzny, ironiczny i szalony humor. Autorzy występujący pod pseudonimami wiedli na łamach magazynu "drugie życie". Naczelny, Dżemik, Kopalny, Alex&Gawron, Triumwirat, Zespół i komiksy na ostatniej stronie. Wszystko to sprawiało, że pismo żyło. Top Secret miał zatem swój urok, który bardzo podobał się czytelnikom.
Należy sobie również uświadomić jaką rolę odgrywał TS na początku lat dziewięćdziesiątych. Nie było wtedy powszechnego dostępu do Internetu, ani programów telewizyjnych poświęconych grom. Gry, zazwyczaj "pirackie", kopiowane były bez instrukcji, a cała "klawiszologia" i opisy - o ile dostępne - były w rzadko dobrze znanym języku angielskim. Specyfiką artykułów były np. tabelki podające kombinacje klawiszy niezbędnych do grania w daną grę, oraz ręcznie rysowane mapy. Te wszystkie cechy wpływały na dużą popularność pisma.
[edytuj] Kontakt z czytelnikami
Czasopismo Top Secret pełniło podobną rolę, jaką obecnie spełniają fora internetowe. Zachęcani przez redakcję czytelnicy uczestniczyli w rankingach na najlepsze i najgorsze gry. Publikowali swoje rekordowe wyniki uzyskane w grach ("High Score"), dzielili się informacjami o różnych sztuczkach ułatwiających granie ("Tips&Tricks"; "Save game") oraz kompletnymi solucjami i mapami do gier ("Czytelnicy nadesłali"). Prócz tego na łamach pisma stale publikowano wybrane fragmenty korespondencji przysyłanej do redakcji w takich działach jak "Listy", "Supery" (później "Hypery") gdzie publikowano najzabawniejsze fragmenty listów, oraz takie rubryki niestałe jak "Dyzgrawicy" w której gościły rysunki stworzone przez czytelników. Również legendarne opowiadanie "Piwem i mieczem" miało element interaktywności, gdyż czytelnicy mogli głosować w którym z proponowanych przez redakcję kierunków się ono potoczy.
[edytuj] Przyczyny upadku
Pismo zakończyło działalność po wydaniu 55 numerów, nie z powodu złych wyników, ale po upadku Wydawnictwa Bajtek w wyniku problemów finansowych związanych głównie z bankructwem banku Agrobank. Wydawnictwo straciło wtedy około 1 miliarda starych złotych (100 tys nowych zł), co spowodowało zachwianie płynności finansowej.
[edytuj] Obecnie
Obecnie archiwalne numery z rzadka tylko pojawiają się na aukcjach internetowych, często osiągając wysokie ceny.
[edytuj] Druga edycja
Jesienią 2002 roku wydawnictwo Axel Springer podjęło próbę reaktywacji czasopisma Top Secret. Z powodu zmiany formuły magazynu i związanej z tym niewielkiego zainteresowania ze strony dawnych czytelników, w marcu 2003 roku Axel Springer zrezygnował z wydawania pisma po ukazaniu się zaledwie czterech numerów. Powodem porażki były również nikłe nakłady na promocję oraz prowadzona w tym czasie restrukturyzacja firmy, połączona z cięciem kosztów.
