Totila

Z Wikipedii

Totila (zwany również Totila Baudila, Nieśmiertelny) - (zm. 552) król Ostrogotów w latach 541-552.

Na monetach bitych przez niego występuje pod imionami Badvila, Badua. Urodził się w Treviso, a na kóla został wybrany przez Gotów z Pawii w 541. Zimą tego samego roku cesarskie wojska wyruszyły z Rawenny w celu odebrania Gotom terenów leżących na północ od Padu. Wiosną 542 Totila odniósł nad tymi wojskami wspaniałe zwycięstwo w bitwie pod Faventia (Faenza). Po tym zwycięstwie Totila na czele liczniejszej już armii oblegał Florencję. Oddziały Justyniana pozamykały się w twierdzach, a Totila wypadem na południe zajął Brindisi i Cumae i po oblężeniu Neapol (543).

W następnym roku w Rawennie wylądował wódz Justyniana Belizariusz. Wojna toczyła się po myśli Gotów, którym się udało zająć opuszczone przez Ilirów miasta Asyż, Ascoli, Fermo i Osimo, co groziło przecięciem połączenia Rzymu z Rawenną. W grudniu 545 Totila rozpoczął oblężenie Rzymu, które się zakończyło wkroczeniem do miasta 17 grudnia 546. Silny sławą zdobywcy Rzymu i sojuszem z Frankami Teudeberta wyruszył w kwietniu 547 ku Rawennie. Belizariusz wykorzystał osłabienie załogi pozostawionej w Rzymie i zdołał odbić Wieczne Miasto. Kiedy Belizariusza odwołano do Konstantynopola, Totila próbował dwukrotnie odzyskać Rzym. Udało się to ponownie dokonać w styczniu 550. Zginął 12 czerwca 552 roku w bitwie pod Busta Gallorum, prowadząc ciężką jazdę Ostrogotów do ataku. Bitwa zakończyła się całkowitą klęską Gotów.