Traktat w Trianon
Z Wikipedii
Traktat w Trianon - podpisany 4 czerwca 1920 w pałacu Grand Trianon w Wersalu traktat pokojowy między Węgrami a państwami Ententy: USA (które go nigdy nie ratyfikowały), Wielką Brytanią, Francją, Włochami, Rumunią, Królestwem SHS (późniejsza Jugosławia), Czechosłowacją i Polską.
Traktat w Trianon określił sytuację państwa węgierskiego powstałego w miejsce Królestwa Węgier - części dualistycznej monarchii austro-węgierskiej po I wojnie światowej.
Węgry uznały niepodległość Czechosłowacji oraz Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Obszar Węgier został podzielony między sąsiadów: Austrię, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Rumunię i Czechosłowację. Między innymi Siedmiogród został przejęty przez Rumunię, Słowacja i Ruś Zakarpacka przez Czechosłowację, Chorwacja, Bośnia i Baczka przez Królestwo SHS, Banat zaś podzielony między Rumunię i ww. SHS. Na rzecz Austrii Węgry traciły zamieszkane w dużej części przez ludność niemeckojęzyczną zachodnie części komitatów Sopron Moson i Vas, z których utworzono prowincję Burgenland. W wyniku ustaleń traktatu Węgry utraciły dostęp do morza, ponad połowę ludności (pozostało 8 z 21 milionów) oraz dwie trzecie (pozostało 93 tys. km2 z 325 tys. km2) obszaru państwa. Poza granicami Węgier znalazło się 5 milionów ludności węgierskiej. Konsekwencje tych ustaleń z niewielkimi zmianami pozostają w mocy do dnia dzisiejszego.
Ponadto zabroniono Węgrom powszechnej służby wojskowej (liczebność armii nie mogła przy tym przekraczać 35 tys.), posiadania lotnictwa i marynarki wojennej, rozwoju przemysłu zbrojeniowego, budowy linii kolejowych innych niż jednotorowe. Węgry miały również wypłacić reparacje wojenne.
Z perspektywy traktat w Trianon postrzegany jest kontrowersyjnie. Węgry, jako spadkobierca dawnej monarchii habsburskiej, musiały ponieść konsekwencje przegranej wojny, choć już niekoniecznie doprowadzenia do niej, gdyż
- nie prowadziły samodzielnej polityki zagranicznej,
- nie tylko państwa centralne były winne wybuchu I wojny światowej.
Niewątpliwie także spora część dawnego Królestwa Węgierskiego zamieszkana była przez narody inne niż węgierski. Z drugiej strony szumne hasła o zasadach narodowościowych, którymi mieli kierować się alianci, często okazywały się nieprawdą. Tereny dzisiejszej południowej Słowacji przyłączono do Czechosłowacji tylko po to, aby młoda republika miała więcej pól uprawnych (do dzisiaj w wielu tamtejszych miejscowościach Węgrzy stanowią większość). Podobnie terytorium Baczki wcielone do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców jak i część Siedmiogrodu, która znalazła się w Rumunii to tereny, na których Węgrzy stanowili i nadal często stanowią większość.
Należy dodać,że politycy francuscy (Georges Clemenceau) otwarcie przyrzekli Węgrom w chwili podpisania traktatu możliwość jego rewizji w oparciu o kryterium etnograficzne i statut Ligi Narodów.
Rewizja traktatu stała się głównym celem polityki zagranicznej Węgier w okresie międzywojennym i przyczyniła się do zbliżenia z hitlerowskimi Niemcami.
[edytuj] Zobacz też
- Traktat z 28 czerwca 1919 z Niemcami (traktat wersalski)
- Traktat pokojowy z Bułgarią z 27 listopada 1919 w Neuilly-sur-Seine
- Traktat pokojowy z Austrią z 10 września 1919 w Saint-Germain-en-Laye
- Traktat pokojowy w Sèvres z 10 sierpnia 1920 z Turcją
- Kalwaria węgierska w Sátoraljaújhely
- Pierwszy arbitraż wiedeński
- Drugi arbitraż wiedeński