Twierdza kłodzka
Z Wikipedii
Twierdza Kłodzka (Festung Glatz) – dobrze zachowana, duża twierdza w Kłodzku będąca systemem obronnym z okresu XVII i XVIII wieku.
Spis treści |
[edytuj] Wygląd twierdzy
Powierzchnia twierdzy wynosi ponad 30 ha. W skład kompleksu twierdzy kłodzkiej wchodzą:
- twierdza główna
- fort posiłkowy Owcza Góra
- obwarowania miejskie (fragmentaryczne)
- umocnienia polowe
[edytuj] Historia
Pierwsza wzmianka o istnieniu grodu obronnego pochodzi z relacji Kosmasa, czeskiego kronikarza z 981 roku. Należy sądzić, że był to zespół drewnianych budynków otoczonych palisadą – w takiej formie zdobył go i spalił czeski książę Sobiesław w roku 1114. Sobiesław odbudował gród w 1129 roku i osadził w nim kasztelana. Około 1300 roku gród stał się zamkiem mieszkalnym, stanowiącym okazałą siedzibę władcy hrabstwa kłodzkiego. W 1622 roku wojska Świętego Cesarstwa Rzymskiego (I Rzesza) opanowały miasto. Ich działania spowodowały wiele szkód, między innymi konieczność rozbiórki kolegiaty, grożącej zawaleniem oraz budynków warowni.
Po opanowaniu miasta Austriacy odbudowali i zmodernizowali zamek nadając mu bardziej współczesny kształt. Średniowieczne mury zastąpiono kurtynami i bastionami. W 1742 roku twierdza poddana została Prusakom. Ostatecznie, twierdza znalazła się we władaniu Prusaków, którzy zajęli tereny Dolnego Śląska w konsekwencji Wojny siedmioletniej. Plany Fryderyka II obejmowały umocnienie nowo-zdobytych terenów poprzez budowę twierdz i warowni. W ten sposób powstała cała linia umocnień: Szczecin, Głogów, Wrocław, Świdnica, Srebrna Góra, Kłodzko, Nysa. Tak więc za panowania Fryderyka II rozbudowano i ufortyfikowano ją znacząco, na pierwszy plan wysuwając jej obronny charakter. W tym okresie powstał też fort na Owczej Górze. Przebudowa nasiliła się jeszcze po okresie wojen śląskich (1770 r.) – rozebrano wówczas resztki zamku mieszkalnego, kaplicy i kościoła, w którego miejscu zbudowano ogromny donżon. W 1807 r. twierdza poddała się Napoleonowi, który osobiście na czele armii przechodził przez Kłodzko. Wiąże się z tym jedna z legend, mówiąca że gdy Napoleon przejeżdżał na koniu przez Kłodzko spadła mu z głowy czapka. W miejscu, gdzie upadła, Prusacy ufundowali obelisk kamienny z wyraźnie wytłoczoną czapką. Stoi on do dzisiaj i był uważany przez Prusaków za znak, który przepowiadał upadek Cesarza Francuskiego. W roku 1867 rząd pruski zdecydował o rozbrojeniu twierdzy jako przestarzałej (podobna sytuacja miała miejsce w twierdzy srebrnogórskiej). Podczas II wojny światowej twierdza służyła za więzienie.
[edytuj] Współczesność
Obecnie dostępna dla turystów wraz z odcinkiem trasy podziemnej wynoszącej około 1 km. Od 2006 roku firma produkująca piwo Piast sponsoruje renowację twierdzy. Część twierdzy zwana Lunetą Żuraw, jest regularnie odnawiana społecznie przez Akademię Przygody. Również od tego roku, na Twierdzy Kłodzkiej działa grupa rekonstrukcyjna. Grupa odtwarza żołnierzy 47 regimentu piechoty pruskiej z 1806 roku. Pod koniec sierpnia 2006 roku, po raz pierwszy odbyły się Dni Twierdzy Kłodzkiej, którym stałym punktem było jest i będzie rekonstrukcja bitwy z okresu wojen napoleońskich.
