USS Halfbeak (SS-352)
Z Wikipedii
USS Halfbeak (SS-352) | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 6 lipca 1944 [1] |
Wodowanie | 19 lutego 1946 [1] |
Oddanie do służby | 22 lipca 1946 [1] |
Wycofanie ze służby | 1 lipca 1971 |
Status okrętu | sprzedany na złom 13 czerwca 1972 [1] |
Stocznia | Electric Boat Company, Groton, Connecticut[1] |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1,526 (long) ton (1550 ton) na powierzchni 2,424 (long) ton (2460 t) zanurzony[1] |
Długość | 95 metrów[1] |
Szerokość | 8,3 metra[1] |
Zanurzenie | 5,1 metra[1] 120 metrów |
Napęd | 4 × General Motors Model 16 V16 silniki diesla, całkowita moc 5.400 koni mechanicznych (4.0 MW) 4 silniki elektryczne × General Electric, całkowita moc 2,740 bhp (2.0 MW) dwie śruby[1] |
Prędkość | 20,25 węzłów (37 km/h) na powierzchni 8,75 węzłów(16 km/h) zanurzony |
Zasięg | 11,000 nm (20,000 km) na powierzchni przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) [2] |
Załoga | 6 oficerów 60 marynarzy |
Uzbrojenie | 10 wyrzutni torpedowych × 21 in (533 mm) (sześć na dziobie, cztery na rufie) 24 torpedy 1 × 127 mm/25 kalibrów cztery karabiny maszynowe |
USS Halfbeak (SS-352) - amerykański okręt podwodny typu Balao, noszący nazwę od ryby z rodziny półdziobnicowatych, występującej w ciepłych morzach.
"Halfbeak" został zwodowany 19 lutego 1946 w stoczni Electric Boat Co. w Groton. Matką chrzestną była pani William Craig. Okręt wszedł do służby 22 lipca 1946, z komandorem porucznikiem Evanem T. Shepardem jako dowódcą.
Po dziewiczym rejsie po Morzu Karaibskim i wzdłuż wybrzeża Ameryki Łacińskiej do strefy Kanału Panamskiego, Ekwadoru i Kolumbii "Halfbeak" spędził następne 3 lata na szkoleniach i ćwiczeniach floty przeprowadzanych w pobliżu jego bazy w New London. Okręt wchodził w skład 8 Dywizjonu Okrętów Podwodnych. Wszedł do stoczni Portsmouth Naval Shipyard 12 września 1949 i został przerobiony w ramach programu GUPPY do standardu GUPPY II. Wyposażono go w chrapy, co umożliwiało mu pozostawanie zanurzonym przez długi okres, oraz w znaczący sposób zwiększono opływowość nadbudówki. Okręt opuścił Portsmouth 13 stycznia 1950 i udał się do New London na przydział do Research and Development Group. Podczas przeprowadzania testów ze specjalnym podwodnym wyposażeniem dźwiękowym odbył podróż na wody angielskie oraz operował w pobliżu wyspy Jan Mayen zimą 1951.
"Halfbeak" był zaangażowany w dalsze ćwiczenia na Karaibach do 10 listopada 1954, kiedy udał się na swój pierwszy rejs po Morzu Śródziemnym. Odwiedził Gibraltar, Neapol, Marsylię, Lizbonę i Walencję, po czym wrócił do New London 2 lutego 1955. Podobna podróż w 1956 została przerwana przez kryzys sueski i "Halfbeak" pozostał na wschodnim obszarze morza, gdzie operował w ramach 6 Floty do stycznia 1957, pomagając utrzymać pokój w tym rejonie.
Rozkazem dowództwa popłynął 28 lipca 1958 do Arktyki, gdzie wraz z nuklearnym okrętem podwodnym USS "Skate" (SSN-578) operował pod i w pobliżu polarnego paku lodowego, gdzie zbierał informacje w związku z Międzynarodowym Rokiem Geofizycznym. Podczas tych operacji "Skate" przepłynął pod arktycznym pakiem lodowym, osiągając Biegun Północny 11 sierpnia, a następnie opływał ten rejon, ponownie docierając do Bieguna sześć dni później.
Lokalne operacje i ćwiczenia, głównie manewry okrętów podwodnych i floty na Karaibach, ale także manewry NATO, zajmowały czas "Halfbeak" do 1963, kiedy podjął się roli testowania i oceny sonaru i innych urządzeń dźwiękowych w pobliżu New London.
"Halfbeak" został odznaczony odznaką Battle Efficiency "E" za rok 1966 i 1967 i utrzymał "E" dla 102 Dywizji Podwodnej w roku 1968. Okręt został wycofany ze służby i skreślony z Rejestru Morskiego 1 lipca 1971. Został sprzedany na złom 13 lipca 1972.
[edytuj] Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 1,9 K. Jack Bauer, Stephen S. Roberts: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Westport, CT: Greenwood Press, 1991. 0-313-26202-0.
- ↑ długotrwałość rejsu: 48 godzin przy prędkości 2 węzłów (zanurzony) 75 dni na patrolu
[edytuj] Bibliografia
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
[edytuj] Linki zewnętrzne
"Balao" • "Billfish" • "Bowfin" • "Cabrilla" • "Capelin" • "Cisco" • "Crevalle" • "Devilfish" • "Dragonet" • "Escolar" • "Hackleback" • "Lancetfish" • "Ling" • "Lionfish" • "Manta" • "Moray" • "Roncador" • "Sabalo" • "Sablefish" • "Seahorse" • "Skate" • "Tang" • "Tilefish" • "Apogon" • "Aspro" • "Batfish" • "Archerfish" • "Burrfish" • "Perch" • "Shark" • "Sealion" • "Barbel" • "Barbero" • "Baya" • "Becuna" • "Bergall" • "Besugo" • "Blackfin" • "Caiman" • "Blenny" • "Blower" • "Blueback" • "Boarfish" • "Charr" • "Chub" • "Brill" • "Bugara" • "Bullhead" • "Bumper" • "Cabezon" • "Dentuda" • "Capitaine" • "Carbonero" • "Carp" • "Catfish" • "Entemedor" • "Chivo" • "Chopper" • "Clamagore" • "Cobbler" • "Cochino" • "Corporal" • "Cubera" • "Cusk" • "Diodon" • "Dogfish" • "Greenfish" • "Halfbeak" • "Dugong" • "Eel" • "Espada" • "Jawfish" • "Ono" • "Garlopa" • "Garrupa" • "Goldring" • "Golet" • "Guavina" • "Guitarro" • "Hammerhead" • "Hardhead" • "Hawkbill" • "Icefish" • "Jallao" • "Kete" • "Kraken" • "Lagarto" • "Lamprey" • "Lizardfish" • "Loggerhead" • "Macabi" • "Mapiro" • "Menhaden" • "Mero" • "Needlefish" • "Nerka" • "Sand Lance" • "Picuda" • "Pampanito" • "Parche" • "Bang" • "Pilotfish" • "Pintado" • "Pipefish" • "Piranha" • "Plaice" • "Pomfret" • "Sterlet" • "Queenfish" • "Razorback" • "Redfish" • "Ronquil" • "Scabbardfish" • "Segundo" • "Sea Cat" • "Sea Devil" • "Sea Dog" • "Sea Fox" • "Atule" • "Spikefish" • "Sea Owl" • "Sea Poacher" • "Sea Robin" • "Sennet" • "Piper" • "Threadfin" • "Spadefish" • "Trepang" • "Spot" • "Springer" • "Stickleback" • "Tiru"