USS Hull (DD-7)
Z Wikipedii
USS Hull (DD-7) | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 22 lutego 1899 |
Wodowanie | 21 czerwca 1902 |
Oddanie do służby | pierwszy raz: 20 maja 1903 |
Wycofanie ze służby | ostatni raz: 7 lipca 1919 |
Status okrętu | sprzedany na złom 5 stycznia 1921 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 408 ton |
Długość | 75,79 m |
Szerokość | 7,47 m |
Zanurzenie | 1,8 m |
Prędkość | 29 węzłów |
Załoga | 73 |
Uzbrojenie | 2 działa kal. 76 mm 6 dział 6 funtowych 2 wyrzutnie torped kal. 457 mm |
USS Hull (DD-7) - amerykański niszczyciel typu Bainbridge. Okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od komodora Isaaca Hulla.
Okręt został zwodowany w stoczni Harlan & Hollingsworth w Wilmington (Delaware) 21 czerwca 1902, matką chrzestną była pani Mabel Hull, krewna patrona okrętu. Niszczyciel wszedł do służby 20 maja 1903, pierwszym dowódcą został Lt. S. S. Robinson.
W czasie 2 pierwszych lat służby był zaangażowany w patrole i szkolenia w pobliżu Newport i w Chesapeake Bay. Po rejsie na Karaiby w okresie styczeń - kwiecień 1905 wrócił do League Island w Pensylwanii i został tam wycofany ze służby 30 września.
"Hull" wrócił do służby 14 listopada 1906 w Filadelfii i wziął udział w zimowych manewrach floty na wodach kubańskich. Po operacjach w rejonie Newport jednostka wróciła do Norfolk w październiku 1907 by przygotować się do podróży w ramach Wielkiej Białej Floty. Niszczyciel wypłynął jako jednostka eskortowa 2 grudnia i po odwiedzinach w wielu portach Ameryki Południowej i Środkowej płynąc tą podobną trasą do 16 pancerników amerykańskich, dotarł do San Diego 28 kwietnia 1907. "Hull" został wydzielony z formacji na zachodnim wybrzeżu, podczas gdy formacja popłynęła dalej w rejs dookoła świata. Niszczyciel pozostawał w rejonie San Francisco do 24 sierpnia 1908, gdy wypłynął na południowy Pacyfik. Wziął udział w ćwiczeniach na wodach Hawajów i Samoa.
Okręt spędził pozostały czas do I wojną światową na zwyczajnej służbie składającej się z patroli i szkoleń w pobliżu wybrzeża Kalifornii. Został wycofany ze służby 30 października 1912 i dołączył do Rezerwowego Dywizjonu Torpedowego (ang. Reserve Torpedo Division) w Mare Island. Gdy posiadał status jednostki rezerwowej odbył kilka okazjonalnych rejsów szkoleniowych do portów kalifornijskich.
Gdy Stany Zjednoczone weszły do I wojny światowej w kwietniu 1917 "Hull" przeszedł przegląd w Mare Island. 25 kwietnia popłynął, wraz z innymi niszczycielami, do Strefy Kanału Panamskiego, gdzie przez 3 miesiące był zaangażowany w patrolowanie zachodnich podejść do kanału. Do Norfolk odpłynął 26 lipca by pełnić służbę eskortową i patrolową wzdłuż wschodniego wybrzeża USA. "Hull" w ciągu następnych miesięcy eskortował jednostki płynące na Bermudy i brał udział w manewrach szkoleniowych floty. W czerwcu 1918 przerwał atak U-151 na statek handlowy. Często ratował także załogi zatopionych jednostek. Służbę patrolową w tym rejonie pełnił do końca wojny.
"Hull" wszedł do Filadelfii 29 stycznia 1919 i został wycofany ze służby 7 lipca. Okręt sprzedano 5 stycznia 1921 firmie Josepha G. Hitnera z Filadelfii.
[edytuj] Bibliografia
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
"Bainbridge" • "Barry" • "Chauncey" • "Dale" • "Decatur" • "Hopkins" • "Hull" • "Lawrence" • "Macdonough" • "Paul Jones" • "Perry" • "Preble" • "Stewart"