Władimir Szarapow

Z Wikipedii

Władimir Maksimowicz Szarapow (ur.1894 - zm.1972), generał lejtnant, wysoki funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa CzeKa/OGPU/NKWD/MGB/MWD, oficer wojsk wewnętrznych m.in. naczelnik Zarządu Głównego Wojsk Konwojowych Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego (NKWD ZSRR).

Urodzony w Tambowskiej Oblasti w listopadzie 1894 roku w rodzinie Rosyjskiego chrześcijanina.

Ukończył parę szkół i kursów wojskowych, m.in. w 1910 roku uczęszczał do szkoły rolnej, a między 1912 a 1913 rokiem uczęszczał na kurs budowy w szkole przeciwpożarowej. Pod koniec 1918 roku rozpoczął a na początku 1919 roku skończył kursy piechoty w Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej (RKKA) w Tambowie (dzisiaj - miasto obwodowe w środkowej części Rosji, na Nizinie Ocko-Dońskiej), oraz w Władymirze. Na początku lat trzydziestych ukończył kolejne kursy w różnych szkołach RKKA.

W latach 1914-1918 służył jako podoficer w armii Rosyjskiej na froncie.
W maju 1918 roku wcielony do RKKA gdzie służył do kwietnia 1921 roku m.in jako oficer w 29 pułku od maja do grudnia 1918 roku, dowódca batalionu od 1919 roku do kwietnia 1920 roku, oraz dowódca Ukraińskiego batalionu od listopada 1920 roku do kwietnia 1921 roku.

Służbę w nowo utworzonych organach bezpieczeństwa (Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucja, Spekulacją i Nadużyciami Władzy), zwana potocznie Czeka, lub Czieriezwyczajka) rozpoczął w kwietniu w 1921 roku od funkcji pomocnika dowódcy Specjalnego Batalionu Wojsk CzeKa na Ukrainie. Następnie pomocnik dowódcy 2 batalionu wojsk CzeKa na Ukrainie. Przez następne lata służył w wojskach GPU/OGPU jako dowódca różnych oddziałów wojsk konwojowych na Ukrainie. W 1936 roku został naczelnikiem 1 Oddziału 4 Wydziału Zarządu Ochrony Pogranicznej i Wewnętrznej (UPWO) w Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, następnie do marca 1939 roku pełnił podobne stanowisko w Gruzińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej, także w tym samym czasie pełnił obowiązki naczelnika sztabu wojsk Ochrony Pogranicznej i Wewnętrznej ów republiki . W marcu 1939 roku został naczelnikiem Zarządu Głównego Wojsk Konwojowych Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego (NKWD ZSRR). Po reorganizacji organów NKWD/NKGB Szarapow pełnił stanowisko naczelnika Zarządu Wojsk Konwojowych NKWD, następnie od czerwca 1941 roku do czerwca 1942 roku był naczelnikiem sztabu wojsk NKWD przydzielonych do 29 Armii. Po dwumiesięcznym leczeniu w sanatorium NKWD powrócił na stanowisko szefa sztabu wojsk NKWD 29 Armii. Później od października 1942 roku do lutego 1943 roku był naczelnikiem sztabu Armii Specjalnej NKWD, potem do marca 1945 roku naczelnikiem sztabu 70 i 40 Armii, a następne trzy miesiące spędził w sanatorium NKWD. Po powrocie z leczenia został naczelnikiem Zarządu Głównego Wojsk NKWD d/s Budowli Wojskowych przy NKWD ZSRR a od marca 1946 roku przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego, a po kolejnej reorganizacji aparatu od 1950 roku do 1952 roku przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego.

W marcu 1952 roku został zwolniony z ministerstwa b.p..

Stopnie wojskowe-

• 1936 Pułkownik
• 1939 Kombrig (dowódca brygady)
• 1939 Komdiw (dowódca dywizji)
• 1940 Generał major
• 1944 Generał lejtnant

Podczas swojej długiej kariery został odznaczony m.in

1. Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiego w 1932 roku.
2. Medalem XX-lecia Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej w lutym 1938 roku.
3. Orderem Czerwonej Gwiazdy w kwietniu 1940 roku.
4. Orderem Czerwonego Sztandaru w maju 1942 roku.
5. Orderem Czerwonego Sztandaru w 1943 roku.
6. Orderem Kutuzowa 1 stopnia w 1944 roku
7. Medalem Zasłużonego pracownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego luty 1948
8. Orderem Lenina
9. Orderem Czerwonego Sztandaru
10. Orderem Kutuzowa 2 stopnia
11. Orderem Suworowa 2 Stopnia