Władysław Głuchowski
Z Wikipedii
Władysław Głuchowski, (ur. 27 lipca 1911 w Lipniakach pod Siedlcami) - nauczyciel i anarchosyndykalista.
W latach 1931-1932 redaktor "Życia Uniwersyteckiego" w Poznaniu, działacz Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej (ZPMD), ukończył studia na wydziale historycznym. Po studiach pracował jako nauczyciel w gimnazjum białoruskim w Wilnie. Wydawał pismo "Smuga". W latach 1934-1939 uczestnik konspiracji anarchosyndykalistycznej w Związku Związków Zawodowych (ZZZ), należał równocześnie do Anarchistycznej Federacji Polski (AFP). Publikował we Froncie Robotniczym. W 1935 został sekretarzem okręgu związku w Krakowie. Aresztowany 10 stycznia 1937 po wiecu w Chrzanowie i oskarżony o wzywanie do obalenia państwa. 22-23 października 1937 sądzony w Krakowie i uniewinniony na podstawie zeznań policjantów i robotników. W latach 1937-1939 sekretarz okręgu ZZZ w Częstochowie. Organizator strajków, z jego inicjatywy powstały liczne świetlice robotnicze na Górnym Śląsku i dom ludowy w Częstochowie. Wspólnie z adwokatem Zygmuntem Chołdykiem w październiku 1939 r organizował konspiracyjny Polski Związek Wolności. W 1940 wstąpił do Syndykalistycznej Organizacji "Wolność" (SOWy). Aresztowany przez gestapo w dniu 12 czerwca 1940 i wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenchausen, gdzie kontynuował działalność konspiracyjną. Zmarł 19 stycznia 1941 w wyniku zakażenia ran jako więzień nr 17710.