Władysław Kalkus

Z Wikipedii

Władysław Jan Kalkus (ur. 8 czerwca 1882 we Lwowie - zm. 23 lutego 1945 w Blackpool, w Anglii) - prawnik, podoficer piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii i generał brygady Wojska Polskiego.

Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim. W 1913 powołany do armii austriackiej. Ukończył szkołę podoficerską piechoty. Walczył na frontach I wojny światowej. Dwukrotnie ranny.

W listopadzie 1918 walczył w obronie Lwowa. W okresie listopad 1918 - luty 1919 dowódca kompanii. Luty 1919 styczeń 1920 w szkole pilotażu w Krakowie. Kapitan z z czerwca 1919. W okresie styczeń 1920 - lipiec 1921 pilot i dowódca eskadr 581, 5, 17 i 6 Lipiec 1921 - luty 1923 dowódca dywizjonu i zastępca dowódcy 2 pułku lotniczego, luty 1923 - wrzesień 1926 w Centralnych Zakładach Lotniczych. Major z 1 lipca 1923 Wrzesień 1926 - kwiecień 1928 szef wydziału w Departamencie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych.

W 1929 był słuchaczem czteromiesięcznego kursu w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. ^[1] 23 stycznia 1929 został awansowany na podpułkownika w korpusie oficerów lotnictwa ze starszeństwem z dnia 1 stycznia 1929 i 2 lokatą. ^[2]

Kwiecień - czerwiec 1929 zastępca dowódcy 1 pułku lotnictwa, później do listopada 1935 dowódca 3 pułku lotnictwa. Listopad 1935 - styczeń 1938 dowódca I Grupy Lotnictwa, później do czerwca 1938 dowódca 3 Grupy Lotnictwa. W okresie czerwiec - grudzień 1938 kurs w Centrum Wyszkolenia Piechoty. Czerwiec - wrzesień 1939 zastępca dowódcy Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych. General brygady z 19 marca 1939.

Po kampanii wrześniowej przedostaje sie przez Rumunię do Francji. Październik 1939 - marzec 1940 pełniący obowiązki dowódcy Lotnictwa we Francji, Marzec - kwiecień 1940 dowódca Lotnictwa Polskiego w Wielkiej Brytanii. Kwiecień - sierpień 1940 inpektor polskich jednostek Royal Air Force, sierpień 1940 - kwiecień 1942 bez przydziału - obóz Rothsay, wyspa Bute (tzw. wyspa Wężów) Szkocja. Kwiecień 1942 - styczeń 1944 komendant Bazy Polskich Sił Powietrznych w Blackpool. Styczeń 1944 - luty 1945 w dyspozycji dowódcy polskich Sił Powietrznych.

Mieszkał w Blackpool, gdzie zmarł.

Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta 4 kl., Krzyż Walecznych trzykrotnie, Krzyż Zasługi złoty dwukrotnie.

[edytuj] Bibliografia

• T. Kryska Karski S. Źurakowski Generalowuie Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991
• H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza Pruszków 1998,
• * Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.), Sztab Główny WP, Warszawa 1931,
• Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski, Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939, Wydawnictwo MON, Warszawa 1978, wyd. I,
• Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 157,

Przypisy