Władysław Szczypa

Z Wikipedii

Władysław Szczypa (ur. 14 grudnia 1895 we Włostowicach - 1940 w Charkowie) - polski wojskowy i parlamentarzysta.

Syn Marii Apolonii z Grochów i Józefa Szczypów. Pochodził z rodziny robotniczej. Ukończył gimnazjum w Sandomierzu (1911). Do 1914 roku pracował w aptekach. W 1913 roku przeszedł w austriackim Bełżcu podstawowe szkolenie wojskowe w Polskich Drużynach Strzeleckich.

W 1915 roku został zmobilizowany do armii rosyjskiej, z której zdezerterował i 16 sierpnia 1916 roku dołączył do 4 Pułku Piechoty Legionów.

Organizator i komendant puławskiej grupy Polskiej Organizacji Wojskowej, która działała pod przykrywką legalnie zarejestrowanej w 1917 roku organizacji Piechur. Aresztowany 14 maja 1918 roku po napadzie na skład broni w Puławach. Do 15 października 1918 roku więziony był na Zamku lubelskim. 1 listopada 1918 roku otrzymał, a w dniu następnym zrealizował rozkaz rozbrojenia Niemców i Austriaków stacjonujących w Puławach i okolicach.

W składzie 35 Pułku Piechoty, w stopniu sierżanta, walczył na Ukrainie i Podlasiu.

Po wojnie wrócił do zawodu aptekarza. Od 1927 roku pracował puławskim samorządzie i miejscowej kasie oszczędnościowej. W 1935 roku wybrany został posłem na Sejm IV kadencji.

Zmobilizowany we wrześniu 1939 roku, walczył w składzie 2 pułku Saperów Kaniowskich. Wzięty do niewoli, więziony był w Starobielsku. Zamordowany został w Charkowie.

[edytuj] Bibliografia

• Sławomir Pać, Niepodległość przyszła w Zaduszki..., Puławski Przegląd Powiatowy Nr 2/2006, Listopad 2006, ISSN 1896-5156, ss. 7-8.
• Sławomir Pać, Władysław Szczypa, Puławski Przegląd Powiatowy Nr 2/2006, Listopad 2006, ISSN 1896-5156, ss. 13-14.