Włodzimierz Czerkawski

Z Wikipedii

Włodzimierz Aleksander Czerkawski (ur. 17 lutego 1866 w Bursztynie koło Halicza, zm. 18 grudnia 1913 w Krakowie) - ekonomista polski, statystyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem Józefa i Joanny z Ritterów. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie (1885), następnie studiował ekonomię na Uniwersytecie Lwowskim (1885-1886) i Jagiellońskim (1886-1889). W 1890 obronił doktorat praw na UJ, uzupełniał studia na uniwersytetach w Berlinie i Paryżu (1891-1892). W 1893 przedstawił na UJ pracę habilitacyjną Teorya czystego dochodu z ziemi i został zatrudniony na uczelni jako docent w Katedrze Ekonomii Politycznej i Statystyki; w 1897 mianowany profesorem nadzwyczajnym, objął kierownictwo Katedry (które pełnił do końca życia). W 1906 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, w roku akademickim 1909/1910 był dziekanem Wydziału Prawa. W 1910 został wybrany na członka AU, pracował nad powołaniem Komisji Statystycznej AU w Krakowie. Z Michałem Rostworowskim założył katolicką partię ludową.

Do grona jego uczniów zaliczali się Adam Krzyżanowski, Roman Rybarski, Edward Strasburger, Edward Taylor.

Zajmował się ekonomią polityczną, statystyką, polityką agrarną, skarbowością, demografią, socjologią. Dokonał reformy pojęcia potrzeb ekonomii, dzieląc je na ogólne i klasowe. W pracy Polityka ekonomiczna (1910, z Józefem Milewskim) dał syntetyczne opracowanie zagadnień dobrobytu, komunikacji, ubezpieczeń, polityki przemysłowej i kwestii robotniczej w aspekcie ekonomii; szczególnie wiele uwagi poświęcił problemowi dobrobytu. Wykazał, że wielka własność podnosi z jednej strony bogactwo narodowe, ale jednocześnie przyczynia się do pogorszenia sytuacji klasy robotniczej. Interesował się problemem wynaradawiania Polaków na emigracji w USA, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Brazylii; jako przyczynę tego zjawiska podawał brak jednostek wykształconych, brak wpływu na sprawy polityczne i brak własnych organizacji.

Najważniejsze publikacje:

• Ruch społeczny a socjalizm (1891)
• Statystyka parcelacyi w Austrii (1891)
• O znaczeniu większych gospodarstw w ekonomii społecznej (1896)
• Wielkie gospodarstwa - ich istota i znaczenie (1896)
• Naczelne zasady organizacji gospodarstwa społecznego (1898)
• Rezultaty podatku osobisto-dochodowego w Austrii w roku 1898 (1900)
• Badania nad ilością Polaków i o ich ugrupowaniu w krajach zagranicznych (1902)
• Ludność Galicji Wschodniej według wyznania i narodowości (1903)
• Polityka ekonomiczna (1905, 2 tomy, z J. Milewskim)
• Drożyzna (1912)

Źródła:

• Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983