Wasilij Czernyszow

Z Wikipedii

Wasilij Wasyljewicz Czernyszow (1896 - 1952), Generał pułkownik - wysoki funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa, m.in. naczelnik GUŁAG ZSRR.

Rosjanin, urodzony w rodzinie chłopskiej w guberni riazańskiej. W młodości pracował jako bufetowy, później kinooperator i elektromonter. W 1915 roku trafił do wojska, gdzie m.in dowodził drużyną zwiadu. W 1917 roku był członkiem komitetu pułkowego. Do partii bolszewickiej wstąpił w październiku 1917 roku. Od 1917 do 1919 roku był zastępcą przewodniczącego miejskiego komitetu wykonawczego w Riazaniu a następnie organizatorem wydziału specjalnego komitetu gubernialnego RKP(b) w Riazaniu.

Służbę w organach bezpieczeństwa (WCzK) rozpoczął w 1920 roku, wówczas został naczelnikiem ochrony Północnych Linii Kolejowych, ale jeszcze w tym samym roku mianowano go naczelnikiem 34 dywizji wojsk WCzK w Moskwie, a w lutym 1921 roku - naczelnikiem wojsk WCzK Frontu Turkiestańskiego. Z tą ostatnią funkcją łączył inne: naczelnika ochrony komunikacji Turkiestanu i członka Rady Wojskowo-Rewolucyjnej fergańskiej grupy wojsk. W grudniu 1922 roku został szefem sztabu a następnie starszym inspektorem wojsk OGPU Nadwołożańskiego Okręgu Wojskowego w Samarze. W lipcu 1924 roku skierowano go do Kazachstanu, gdzie objął funkcję naczelnika Oddziału Ochrony Pogranicza (CZPO) w Pełnomocnym Przedstawicielstwie (PP) przy Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym (OGPU). W 1927 roku przeniesiony został do Kraju Dalekowschodniego, na stanowisko pełnomocnika naczelnika , a od 1930 roku naczelnika Zarządu Ochrony Pogranicza i Wojsk GPU. W latach 1930-1934 był naczelnikiem Zarządu Ochrony Pogranicznej i Wewnętrznej (UPWO) Zarzadu NKWD (UNKWD) w Kraju Dalekowschodnim, a od 1936 roku także zastępcą naczelnika tegoż Zarządu NKWD. W sierpniu 1937 roku został powołany na stanowisko naczelnika milicji (GURKM) i mianowany zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRR.

Jako jedyny z zastępców szefa NKWD nie tylko uszedł z życiem z pogromu tzw. Jeżowszczyzny, ale zachował swoje stanowisko, zastępcy szefa NKWD. 18 lutego 1939 roku powierzono mu funkcję naczelnika GUŁag NKWD przy zachowaniu stanowiska zastępcy szefa NKWD (później MWD), które sprawował do śmierci w 1952 roku. Szefem GUŁagu był do 26 lutego 1941 roku, kiedy został zastąpiony przez Wiktora Nasiedkina. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR I i II Kadencji.