Wawrzynek wilczełyko

Z Wikipedii

Wawrzynek wilczełyko
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	wawrzynkowce
Rodzina	wawrzynkowate
Rodzaj	wawrzynek
Gatunek	wawrzynek wilczełyko
Nazwa systematyczna
Daphne mezereum L.
Galeria zdjęć i grafik

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum L.) - gatunek krzewu należący do rodziny wawrzynkowatych. Występuje w całej Europie, w zachodniej Syberii, na Ałtaju i Kaukazie, także w Azji Mniejszej. W Polsce na całym terytorium, ale jest rośliną rzadką.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Ochrona 3 Zastosowanie 4 Odmiany 5 Przypisy

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Krzew, słabo rozgałęziony.

Łodyga

Od 0,3 do 1 m wysokości, o szarobrązowej korze. Gałązki nagie.

Liście

Skrętoległe, całobrzegie, zaostrzone, na krótkim ogonku, spodem sinawe, długości 4-8 cm, gęsto skupione na szczytach gałązek. Opadające na zimę. Kształt liści lancetowaty do klinowatolancetowatego. Po roztarciu nieprzyjemnie pachną.

Kwiaty

Kwitnie przed wypuszczeniem liści, na przedwiośniu, od lutego do kwietnia, najczęściej w marcu i na początku kwietnia. Kwiaty różowe, rzadko białe, wonne, niepozorne, czterokrotne, obupłciowe, po trzy w bliznach po ubiegłorocznych liściach, o średnicy 1-1,5 cm. Rurka okwiatu jedwabiście owłosiona, długości 5-10 mm. Słupek dwuznamionowy, osiem pręcików. Kwiaty zapylane przez owady o długich narządach gębowych. Roślina miododajna, nektar wydzielany jest przez miodniki znajdujące się przy nasadzie słupka.

Owoce

Soczyste pestkowce, w dojrzałym stanie intensywnie czerwone, o średnicy 8 mm, w skupieniach po trzy - jak wcześniej kwiaty. Rozsiewane przez ptaki.

Biotop, wymagania

Występuje w cienistych lasach liściastych i mieszanych oraz zaroślach w całej Polsce (także w lasach regla dolnego i górnego oraz w kosówce). Preferuje gleby świeże i zasadowe, szczególnie wapienie. Rośnie na niżu i w górach. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Fagetalia^[1].

Roślina trująca

Cała roślina jest trująca. Owoce silnie trujące: zjedzenie 10-12 dojrzałych owoców może spowodować śmierć dorosłego człowieka, dla dziecka nawet 1-2 owoce mogą być śmiertelne. Owoce i liście zawierają dwa trujące składniki: glikozyd dafninę i mezereinę.

[edytuj] Ochrona

W Polsce podlega ścisłej ochronie.

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina ozdobna. Ma ozdobne zarówno kwiaty, jak i owoce. Oprócz formy typowej uprawiane są różne odmiany. Wymaga wapiennej i lekko wilgotnej gleby oraz półcienistego lub cienistego stanowiska. Źle toleruje cięcie i przesadzanie.
• Preparaty z kory i owoców stosowane były dawniej w medycynie ludowej w przypadku podrażnienia skóry, w formie okładów.

[edytuj] Odmiany

• 'Alba' – odm. białokwiatowa o jasnozielonych liściach (w przeciwieństwie do gatunku) i żółtych owocach.
• 'Alba Plena' – odm. białokwiatowa o pełnych kwiatach.

Przypisy