Wayne Arthurs

Z Wikipedii

Wayne Sean Arthurs (ur. 18 marca 1971 w Adejadzie) - tenisista australijski, zdobywca Pucharu Davisa.

Jego ojciec Derek (ur. 1940) występował w Pucharze Davisa w reprezentacji Irlandii i pod koniec lat 60. wyjechał do Australii. Wayne Arthurs karierę zawodową rozpoczął w 1990, ale przez pierwsze lata nie odnosił większych sukcesów. W 1994 wygrał swój pierwszy turniej deblowy w Bukareszcie (w parze z rodakiem Simonem Youlem). Wkrótce do osiągnięć deblowych (m.in. kilka finałów turniejowych) dołożył kilka sukcesów w grze pojedynczej; w 1997 wygrał challenger (turniej niższej rangi) w Perth, w 1999 dotarł do IV rundy (1/8 finału) Wimbledonu. Zyskał opinię gracza o bardzo skutecznym serwisie - mocnym i precyzyjnym, z dodatkowym atutem jaką stanowi leworęczność Arthursa. W 1999 debiutował w zespole narodowym w Pucharze Davisa; był to debiut efektowny - w półfinale pokonał w grze pojedynczej dwóch znanych Rosjan, Kafelnikowa i Safina. Nie grał w zwycięskim finale z Francją w t.r., ale dzięki występowi w półfinale przysługuje mu tytuł zdobywcy Pucharu. Wynik ten powtórzył w 2003, tym razem przyczyniając się do triumfu Australii w Pucharze Davisa jako deblista (w parze z Toddem Woodbidgem); wystąpił m.in. w finale z Hiszpanią (z Woodbridgem pokonał parę Àlex Corretja/Feliciano López). W 2001 zdobył również Puchar Świata (w deblu partnerował mu Scott Draper).

Niezależnie od występów w zespołach narodowych kontynuował swoją karierę w cyklu turniejów ATP Tour. Kolejny raz IV rundę w Wielkim Szlemie osiągnął w 2000 na US Open, gdzie udało mu się pokonać drugiego gracza rankingu światowego, Brazylijczyka Kuertena (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). W 2001 był w IV rundzie French Open, w 2002 po raz pierwszy dotarł do finału turniejowego (Nottingham, przegrał ze Szwedem Björkmanem). We wrześniu 2001 osiągnął najwyższą pozycję w karierze w rankingu gry pojedynczej - nr 44.

Lata 2003-2005 były najlepsze w karierze Arthursa pod względem gry podwójnej. Tworząc duet z innym Australijczykiem Paulem Hanleyem dwukrotnie zakwalifikował się do turnieju Masters (2003, 2005) i wygrał dwa turnieje zaliczane do ATP Masters Series (Paryż, hala Bercy i Italian Open w Rzymie, oba w 2003). W marcu 2003 został sklasyfikowany na pozycji nr 11 w rankingu deblistów; w parze z Hanleyem kończył kolejne lata w rankingu par w ścisłej czołówce (2003 - 6, 2004 - 10). Nie zaniedbywał w tym okresie startów w grze pojedynczej, utrzymując miejsce w najlepszej setce, a w 2005 wygrał swój pierwszy turniej singlowy - w Scottsdale.

Słabiej prezentował się w 2006, również w 2007 poważnie ograniczył występy turniejowe, stając się po zakończeniu kariery przez Agassiego jednym z nestorów cyklu zawodowego. W Australian Open 2007 dotarł w grze pojedynczej do III rundy. Niski ranking sprawił, że do Wimbledonu 2007 musiał przebijać się z eliminacji; przed tym turniejem ogłosił, że będzie to jego pożegnalny występ. Eliminacje przeszedł z powodzeniem, zdołał również w turnieju głównym wygrać m.in. z wysoko rozstawionym Hiszpanem Robredo. W III rundzie uległ Szwedowi Björkmanowi (zaledwie rok młodszemu), a w deblu - w parze z Amerykaninem Gimelstobem - odpadł w II rundzie.

Wygrane turnieje:

• gra pojedyncza:
• 2005 Scottsdale
• gra podwójna:
  • 1994 Bukareszt (z Youlem)
  • 1997 Kitzbuhel (z Richardem Frombergiem)
  • 1998 Praga (z Andrew Kratzmannem), New Haven (z Peterem Tramacchim)
  • 1999 Hamburg (z A. Kratzmannem), Newport (z Leanderem Paesem)
  • 2003 Paryż (hala Bercy), Rzym, Rotterdam, Szanghaj (wszystkie z Hanleyem)
  • 2005 San Jose, Sztokholm (oba z Hanleyem)

Finały turniejowe:

• gra pojedyncza:
  • 2002 Nottingham
• gra podwójna:
  • 1995 Kitzbuhel (z Jordi Arrese), Amsterdam (z Neilem Broadem)
  • 1996 Kopenhaga (z A. Kratzmannem)
  • 1998 Bournemouth (z Alberto Berasategui)
  • 2000 Hamburg (z Sandonem Stolle)
  • 2001 Adelajda (z Woodbridgem)
  • 2002 Sztokholm (z Hanleyem), Hongkong (z A. Kratzmannem)
  • 2003 Cincinnati, Sztokholm (oba z Hanleyem)
  • 2004 Los Angeles, Rzym, Sztokholm (wszystkie z Hanleyem)
  • 2005 Indian Wells, Scottsdale (oba z Hanleyem)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Wayne Arthurs sylwetka na stronie ATP Tour (en)
• Wayne Arthurs sylwetka na stronie Pucharu Davisa (en)