Wazodilatacja
Z Wikipedii
Wazodilatacja - medyczny termin określający rozkurcz mięśni gładkich w ścianie naczyń krwionośnych. Skutkiem tego procesu jest poszerzenie światła naczyń i spadek ciśnienia krwi, ponieważ rośnie ogólna objętość układu krwionośnego przy stałej objętości krwi. Procesem przeciwnym do wazodilatacji jest wazokonstrykcja.
Substancje powodujące wazodilatację wykorzystywane są często jako leki w leczeniu nadciśnienia.
[edytuj] Substancje czynne powodujące wazodilatację
- Adenozyna
- Inozyna
- Adrenalina i noradrenalina poszerzają naczynia krwionośne w mięśniach szkieletowych, działając na receptory beta-2. Substancje te powodują jednak wazokonstrykcję innych naczyń.
- Natriuretyczny peptyd przedsionkowy
- Bradykinina
- Histamina - jest to jeden z mediatorów stanu zapalnego oraz reakcji alergicznej. Jej gwałtowny wyrzut, pojawiający się np. we wstrząsie anafilaktycznym, powoduje nagły, niekiedy zagrażający życiu, spadek ciśnienia.
- Kwas nikotynowy
- Tlenek azotu - silny endogenny przekaźnik powodujący rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Działanie grupy leków zwanych ogólnie nitratami (nitrogliceryna) opiera się na dostarczaniu egzogennych grup NO.
- Czynnik aktywujący płytki (PAF)
- Prostacyklina i inne prostaglandyny
- Tetrahydrokanabinol - substancja czynna marihuany ma łagodne działanie wazodilatacyjne, będące przyczyną zaczerwienienia oczu w palaczy.
- Papaweryna - alkaloid opium o silnym działaniu rozkurczającym nie tylko naczynia.