Wieża ciśnień przy ulicy Kasprowicza we Wrocławiu
Z Wikipedii
Wieża ciśnień przy pl. Daniłowskiego we Wrocławiu o wysokości całkowitej 46 m, wg projektu z 1914 wrocławskiej firmy Lolat Eisenbeton, która zbudowała w latach 1914-1915 lokalny wodociąg dla miasta-ogrodu, położonego na północ od Wrocławia - Karłowic (obecnie osiedle Wrocławia). Około roku 1930 wodociąg ten przejęty został przez przedsiębiorstwo miejskie, a wieża zaczęła pełnić rolę zbiornika końcowego, regulującego ciśnienie w sieci. Wieża znajduje się na pl. Daniłowskiego, przy zbiegu al. Kasprowicza z ul. Berenta.
Konstrukcja żelbetowo-betonowa firmy Lolat, znanej z innych budowli technicznych - mostów, hal produkcyjnych itp. - wykonana jest wbrew powszechnej wówczas modzie na neogotyckie lub neoromańskie stylizacje obiektów. Wyraźnie podkreślona jest przemysłowa rola budowli, przez surową, betonową elewację, prostokątne okna itd. Osiem żelbetowych słupów dźwiga żelbetowe ruszty, na których wylewano na mokro betonowe stropy. Również na żelbetowych rusztach oparto stalowy nitowany zbiornik wody typu Intze średnicy 9 m i wysokości 7,5 m, który znajduje się na najwyższej kondygnacji, 31 m nad poziomem gruntu.
W połowie lat 80. XX wieku wieża została ostatecznie wyłączona z eksploatacji. Do 2004 r. dzierżawiła ją Sekcja Grotołazów Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego, wykorzystując jej wnętrze jako sztuczną ścianę wspinaczkową.
