Wielka Ławra

Z Wikipedii

Klasztor Wielkiej Ławry (gr. Μονή Μεγίστης Λαύρας) to pierwszy klasztor na Górze Athos, położony w południowo-wschodniej części półwyspu. Zbudowany został w 963 roku przez mnicha Atanazego Atoskiego, zwanego też Atanazym z Trebizondu^[1] dzięki funduszom bizantyjskiego cesarza Nicefora II Fokasa, który zamierzał abdykować z tronu i zostać mnichem, zanim został zamordowany w 969 roku. Wielka Ławra jest najstarszym i największym klasztorem na Górze Athos w Grecji. W roku 2000 mieszkało w nim 362 mnichów. Znajduje się tu 37 kaplic.

Biblioteka Wielkiej Ławry zawiera 2 046 greckich rękopisów, 165 kodeksów, ponad 20 000 ksiąg drukowanych i około 100 rękopisów w innych językach. Wśród najstarszych zbiorów znajdują się: 8 kart z biblijnego kodeksu Coislinianus (VI wiek), kodeks 044 (Ψ) z VIII wieku, kodeksy 1073, 1505, 2524, 1519.

Spis treści 1 Zobacz też 2 Linki zewnętrzne 3 Literatura 4 Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• Ławra

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Wielka Ławra na oficjalnej stronie Góry Athos (en)
• Orthodox-wiki (en)

[edytuj] Literatura

• Alexander Kazhdan, Alice Mary Talbot: Lavra, Great. In: Oxford Dictionary of Byzantium II, 1991, s. 1190-1191.
• Mark J. Johnson, Architecture of the Lavra. In: Oxford Dictionary of Byzantium II, 1991, s. 1191.
• Anthony Cutler, Nancy Patterson Ševčenko: Art Treasures of the Lavra. In: Oxford Dictionary of Byzantium II, 1991, s. 1191.

Przypisy