Wierzba żyłkowana
Z Wikipedii
Wierzba żyłkowana | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | wierzbowce |
Rodzina | wierzbowate |
Rodzaj | wierzba |
Gatunek | wierzba żyłkowana |
Nazwa systematyczna | |
Salix reticulata L. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Wierzba żyłkowana (Salix reticulata) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Ameryce Płn., Azji, Europie. Roślina rzadka, w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i na Babiej Górze. Jeden z najmniejszych gatunków wierzby
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bardzo mała krzewinka szpalerowa, tworząca gęstą zbitą kępkę o kilkucentymetrowej wysokości.
- Łodyga
- Słabo połyskujące lub matowe, płożące się gałązki.
- Pąki
- Nieliczne, dosyć duże, zaokrąglone i zwężające się ku nasadzie, wskutek czego wyglądają jak gdyby osadzone były na trzonkach.
- Liście
- Okrągłe lub szerokoeliptyczne, o długości 1,5 -2 cm, całobrzegie, u nasady zaokrąglone lub sercowate, grube. Z wierzchu ciemnozielone i pomarszczone, spodem szarozielone. Charakterystyczna cechą gatunkową jest wyraźnie zaznaczone nerwacja liści. Liście pokryte woskiem, chroniącym przed nadmiernym parowaniem.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o jednobarwnych łuskach (przysadkach. Kwiaty męskie mają po 2 wolne pręciki, kwiaty żeńskie pojedyncze, siedzące słupki z krótką szyjką i rozdwojonym znamieniem Miodniki (po 2 w każdym kwiatku) tworzą zwarty, nierówno wcinany pierścień. Zarówno słupki, jak i nitki pręcików są owłosione. Roślina owadopylna, kwitnie od lipca do sierpnia.
- Biotop, wymagania
- Roślina wysokogórska, występuje w kosówce i piętrze alpejskim. Bardzo rzadko w reglu górnym. Rośnie na skałkach, murawach, wyleżyskach. Jest reliktem glacjalnym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Arabidetalia coeruleae i Ass. Salicetum retuso-reticulate[1].
[edytuj] Zmienność
Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z innymi gatunkami karłowatych wierzb: w. alpejską, w. czerniejącą, w. lapońską, w. oszczepowatą, w. wykrojoną, w. zielną.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- Zofia Radwańska-Paryska: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Przypisy
- ↑ 2. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.