Wierzba alpejska

Z Wikipedii

Wierzba alpejska
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	wierzbowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	wierzba
Gatunek	wierzba alpejska
Nazwa systematyczna
Salix alpina Scop.
Synonimy
Salix Jacquini Host
Galeria zdjęć i grafik

Wierzba alpejska, wierzba Jacquina (Salix alpina Scop.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Ameryce Płn., Azji, Europie. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach (dość pospolicie).

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Ochrona 4 Zastosowanie 5 Bibliografia 6 Zobacz też

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Bardzo mały, płożący się krzew. Często występuje jako tzw. krzewinka szpalerowa z gęsto rozgałęzionymi, przylegającymi do ziemi lub skał gałązkami i nielicznymi tylko pędami długimi i cienkimi.

Łodyga

Młode gałązki żółtozielonego koloru, starsze brunatne. Pąki spiczaste, włochate, przylegające do gałązek, zwykle brunatne.

Liście

Na bardzo krótkich ogonkach, o odwrotnie jajowatym kształcie i długości 1-2 cm. Długość liścia ok. 2 razy większa od szerokości. Na końcu przeważnie są zaostrzone, nigdy nie wycięte, co jest jedną z cech umożliwiających odróżnienie od podobnych płożących się gatunków wierzb. Za młodu są jedwabiście owłosione, później łysieją. Spodem połyskujące liście są całobrzegie, na brzegach blaszki liściowej występują tylko drobne gruczołki. Kolor żywozielony, na pędach wyrastają skrętolegle, gęsto.

Kwiaty

Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o ciemnopurpurowych łuskach, na szczycie ciemniejszych. Kotki mają długość ok. 2 cm i są owłosione. Wyrastają równocześnie z liśćmi. Kwiaty męskie mają po jednym miodniku, pręciki wolne. W kwiatach żeńskich słupki są początkowo owłosione, później łysieją. Zalążnie słupków są 2-5 razy dłuższe od szyjki. Słupki purpurowego koloru, miodniki znacznie dłuższe od szypułeczki słupka. Kwitnie w czerwcu.

Biotop, wymagania

Roślina wysokogórska, występuje w kosówce i piętrze alpejskim, głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). Rośnie na skałkach, murawach, wyleżyskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu roślinności (All.) Seslerion tatrae.

[edytuj] Zmienność

Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z wierzbą czerniejącą, w. dwubarwną, w. iwą, w. oszczepowatą, w. śląską, w. szarą, w. uszatą, w. wykrojoną, w. zielną, w. żyłkowaną.

[edytuj] Ochrona

Nie znajduje się na liście gatunków chronionych wierzb, zapewne z tego powodu, że występuje wyłącznie na terenie parku narodowego, gdzie i tak podlega ochronie.

[edytuj] Zastosowanie

Uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych.

[edytuj] Bibliografia

[edytuj] Zobacz też

Rośliny tatrzańskie.