Wierzba wiciowa

Z Wikipedii

Wierzba wiciowa
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	wierzbowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	wierzba
Gatunek	wierzba wiciowa
Nazwa systematyczna
Salix viminalis L.
Galeria zdjęć i grafik

Wierzba wiciowa, w. krzaczasta, w. krzewiasta, witwa, konopianka (Salix viminalis L.) - gatunek drzew lub krzewów z rodziny wierzbowatych. Popularnie nazywany też wierzbą energetyczną. Jest to pospolity gatunek euroazjatycki.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Zastosowanie 4 Przypisy

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Wyniosły krzew lub drzewko osiągające do 5 metrów wysokości.

Pęd

Gałązki cienkie i wiotkie, szare lub zielonawe, młode są srebrzyście owłosione.

Liście

Krótkoogonkowe, lancetowate lub równowąskie długości 8-25 cm i 6-12 mm szerokości, podwinięte na brzegach, wierzchem żywozielone, z żółtą żyłką pośrodku, spodem jedwabiście owłosione. Mają 25030 par nerwów bocznych.

Kwiaty

Roślina dwupienna. Kwiatostany to walcowate kotki, męskie 3 x 1 cm, żeńskie mniejsze. Słupki nagie, na trzoneczkach o długości przynajmniej 1.4 długości słupka, znamiona słupków dwudzielnie i lekko łukowato rozchylone. Przysadki dwubarwne, w nasadzie jsne lub purpurowe, na szczytach czarniawe lub rdzawe. Kwitnie od marca nawet do maja, przed rozwojem liści.

Biotop

Występuje w całym kraju, w wilgotnych miejscach nad rzekami i strumieniami. Gatunek ten łączy bardzo istotne cechy z punktu widzenia cech środowiska, tzn. odporność na skrajne warunki klimatyczne, choroby, małe wymagania glebowe, duża dynamika wzrostu w kolejnych sezonach wegetacyjnych. Nadaje się do nasadzeń nadwodnych, nieodpowiednia na suche gleby. Megafanerofit, nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae^[1].

[edytuj] Zmienność

Czasami można spotkać różniące się od typowej formy, trudne do oznaczenia mieszańce z: w. czerniejącą, w. iwą, w. kruchą, w. lapońską, w. migdałową, w. purpurową, w. rokitą, w. trójpręcikową, w. śląską, w. uszatą, w. śniadą, w. szarą, w. wawrzynkową^[2].

[edytuj] Zastosowanie

• Uprawy energetyczne. Wierzba wiciowa jako gatunek szybko rosnący, o wysokim potencjale produkcyjnym biomasy, doskonale nadaje się do wykorzystania energetycznego i przemysłowego. W oparciu o badania naukowe wierzbę wiciową kwalifikuje się jako bardzo dobre wieloletnie źródło energii odnawialnej.
• Wierzba znalazła zastosowanie w ochronie ziemi, wody i powietrza. Jest najefektywniejszą z roślin wykorzystywaną do oczyszczania gleby z metali ciężkich, związków toksycznych poprzez wbudowanie ich w swoją biomasę. Plantacje wierzby mogą bez szkody dla środowiska utylizować stałe osady ściekowe z oczyszczalni, a związki w nich zawarte nie przedostają się do wód gruntowych. Korzenie wierzby wychwytują ponad 80% zanieczyszczeń.
• Możliwości wykorzystania są różnorodne. Roślina ta może odegrać rolę w ochronie środowiska przyrodniczego, do rekultywacji gruntów, oczyszczania ścieków bytowych oraz jako pasy zieleni ochronnej, ograniczających stopień zanieczyszczenia powietrza, a także znajduje szerokie zastosowanie do produkcji energii.
• Wierzba wiciowa jest jedną z najważniejszych wierzb koszykarskich, używana jest także na faszynę.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. 
2. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.