Wierzba trójpręcikowa

Wierzba trójpręcikowa (Salix triandra) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Azji i Europie. W Polsce w stanie naturalnym występuje na całym obszarze, bardziej pospolita jest w Karpatach i na południu Polski.

Spis treści

Pokrój: Krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających. Wyglądem bardzo podobna do wierzby migdałowej.
Pędy: Gałęzie brązowe lub żółtozielone i bez sinego nalotu, niełamliwe, nagie. Pędy długie i elastyczne. Zielonkawa w środku kora, łatwo łuszcząca się na starszych gałęziach (podobnie, jak u platana). Pączki zaostrzone i nagie.
Liście: Wąskoeliptyczne, krótko zaostrzone, o długości 5-10 cm i gruczołkowato piłkowanych brzegach. Górą liście ciemmnozielone, na spodniej stronie jasnozielone, nagie. Ogonki liściowe długości 1-2 cm, nagie. Przylistki trwałe, drobne, o nerkowatym kształcie. Liście nie czernieją podczas schnięcia.

Kwiaty: Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek bez szyjki, o znamionach grubych i poziomo odstających, bardzo krótkich. Każdy kwiat męski ma dwa miodniki. Charakterystyczną cechą gatunkowa jest występowanie w kwiatach 3 pręcików. Są one w nasadzie gęsto owłosione. Roślina kwitnie w kwietniu, zwykle przed rozwojem liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną.
Owoc: Torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz. Nasiona rozsiewane przez wiatr.
Biotop, wymagania: Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Salicetum triandro-viminalis^[1].

Występuje w dwóch podgatunkach :
- Salix triandra ssp. triandra – liście spodem jasnozielone ogonki liściowe i pączki nagie. Gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae ^[1].
- Salix triandra ssp. discolor (Koch)Arcang. - liście spodem niebieskozielone, młode ogonki liściowe i pączki owłosione. Gatunek charakterystyczny dla All. Salicion albae ^[1].
Tworzy mieszańce z: wierzbą białą, w. kruchą, w. pięciopręcikową, w. purpurową, w. szarą, w. uszatą, w. wiciową.

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.