Wiktor Budzyński (1906-1972)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy Wiktora Budzyńskiego - twórcy Wesołej Lwowskiej Fali. Zobacz też: Wiktor Budzyński - stronę ujednoznaczniającą.

Wiktor Budzyński (ur. 4 marca 1906 r. w Stanisławowie, zm. 30 kwietnia 1972 r. w Londynie) - radiowiec i dramatopisarz.

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Z wykształcenia prawnik, był radiowcem i dramatopisarzem. W 1928 roku założył teatr "Nasze Oczko" pisząc dla niego kilka przedstawień. Od 1931 w Radiu Lwów. Tam stworzył audycję satyryczną Wesoła Lwowska Fala (lipiec 1933). Autor setek skeczów, scenek, dialogów, piosenek, kilku rewii. Pracował w Radiu Lwów jako reżyser i kierownik literacki. W czasie wojny w Polskich Silach Zbrojnych wraz z zespołem, potem w Szkocji i Anglii. Od końca wojny na emigracji w Londynie, prowadził m.in. kabaret "Niebieski Balonik" i wystawiał swoje sztuki m.in. w Teatrze Polskim w Ognisku na South Kensington. W latach 1951-1963 mieszkał w Monachium, gdzie pracował w Radiu Wolna Europa prowadząc "Podwieczorki przy mikrofonie".

[edytuj] Sztuki m.in.

Spotkanie (1947)
"Displaced person" (1948)
"Preclarka z pohulanki" (1949)- wodewil lwowski
"Waiting room" (1967)
"Tak żyłem...”. Faktomontaż okolicznościowy w jednym akcie (z okazji setnej rocznicy urodzin Marszałka Józefa Piłsudskiego). Nakładem Komitetu Uczczenia Setnej Rocznicy Urodzin Józefa Piłsudskiego Londyn 1967. Str. 39.

[edytuj] Piosenki

Autor (muzyka i słowa) piosenek: Serce dla Lwowa, Śpij Miglanc, Piosenka nieaktualna, Tango marynarskie, Katarynka, Jesień we Lwowie, I nawet w obcym miescie.