Wilczyca kapitolińska
Z Wikipedii
Wilczyca kapitolińska | |
Czas powstania |
V w. p.n.e. |
Technika | brąz |
Miejsce przechowywania |
Palazzo dei Conservatori |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Wilczyca kapitolińska - rzeźba wilczycy, stanowiąca symbol stolicy starożytnego imperium rzymskiego. Wilczyca była świętym zwierzęciem Marsa - boga wojny. Jak głosi legenda zwierzę miało zaopiekować się i wykarmić Romulusa i Remusa. Rzeźba została wykopana na Palatynie we wczesnym średniowieczu i od IX wieku stała na Lateranie. W 1471 r. papież Sykstus IV podarował ją Rzymowi i wtedy trafiła do Palazzo dei Conservatori na Kapitolu.
[edytuj] Datowanie
Rzeźbę zazwyczaj przypisuje się Etruskom i datuje na V w. p.n.e.. Jednak zdaniem Adriana La Reginy, profesora etruskologii z uniwersytetu La Sapienza w Rzymie i konserwator Anny Marii Carruby pochodzi ona najpewniej ze średniowiecza[1], gdyż została odlana w jednym kawałku, a wszystkie znane nam antyczne rzeźby tej wielkości odlano w kilku kawałkach. Muzeum Kapitolińskie, w którym stoi rzeźba, wciąż jednak datuje ją na początek V w. p.n.e. Postacie chłopców niewątpliwie zostały dodane dopiero w XV w.
[edytuj] Inne wilczyce
Podobne pomniki znaleźć można w wielu miastach na terenach należących niegdyś do Imperium Rzymskiego. Pomnik taki stoi m.in. w rumuńskiej Timisoarze.