Wilk meksykański
Z Wikipedii
| Wilk meksykański | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | drapieżne |
| Rodzina | psowate |
| Rodzaj | Canis |
| Gatunek | wilk szary |
| Podgatunek | wilk meksykański |
| Nazwa systematyczna | |
| Canis lupus baileyi | |
| (Nelson & Goldman, 1929) | |
wilk meksykański (Canis lupus baileyi) – podgatunek wilka szarego. Terytorium występowania: Ameryka Środkowa, krytycznie zagrożony, w 1990 reintrodukowany na południe Ameryki Północnej i do Meksyku, gdzie wyginął na wolności. Najmniejszy z amerykańskich wilków, waży ok. 30–55 kg. Barwa sierści zmienna, od czerwonawej po szarą, z czarną kryzą wzdłuż grzbietu i z dłuższymi włosami na karku. Dieta urozmaicona, od królików, poprzez gryzonie, muflony, aż do jeleniowatych.
Wytworzył dwie wymarłe już formy populacyjne:
- wilk teksaski (C. l. b. monstrabilis ) – wymarła forma wilka meksykańskiego, zamieszkiwał Teksas i północne części Meksyku.
- wilk z gór Mongollon (C. l. b. mogollonensis) – wymarła forma geograficzna wilk meksykańskiego. Zwierzę zamieszkiwało centralną Arizonę i Nowy Meksyk. Ciemna, brązowawa sierść z białym miejscami.
