William Makepeace Thackeray
Z Wikipedii
William Makepeace Thackeray (ur. 18 lipca 1811 w Kalkucie, zm. 24 grudnia 1863 w Londynie) – pisarz angielski, dziennikarz i satyryk. Zyskał popularność dzięki powieści Targowisko próżności (Vanity Fair), satyrycznemu portretowi społeczeństwa angielskiego w XIX wieku. Najwybitniejszy, obok Charlesa Dickensa, przedstawiciel realizmu krytycznego.
[edytuj] Biografia
Urodzony w Kalkucie w Indiach, gdzie jego ojciec pracował dla Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W roku 1817 jego rodzina wraca do Anglii, gdzie William uczęszcza do szkół. Swą edukację kończy po dwóch latach Uniwersytetu w Cambridge. Na początku kariery zaczyna pisać, między innymi w: "The Times", "Punch". W roku 1860 zakłada i redaguje "Cornhill Magazine". W swej karierze dziennikarza dużo podróżuje po Europie, poznaje wiele znakomitości swoich czasów takich jak Goethe czy Charlotte Brontë, ta druga staje się jego admiratorką i dedykuje mu drugie wydanie swej powieści Dziwne losy Jane Eyre (Jane Eyre). Thackeray jest niezwykle płodnym pisarzem, pisze pod wieloma zabawnymi pseudonimami (Charles James Yellowplush, Michael Angelo Titmarsh, George Savage FitzBoodle). Jego twórczość jest szczególnie związana z miejscowością Royal Tunbridge Wells, miasteczko to jest często portretowane w jego nowelach i powieściach. Dom w którym mieszkał, "Kamienna Willa" (Rock Villa) jest zachowany do dzisiaj w swej oryginalnej formie. To tu powstawały niektóre jego powieści (Tonbridge Toys, The Virginians).
Księga snobów – psychologiczne portrety społeczeństwa angielskiego, wyznacza kierunek jego twórczości. W swej twórczości dowcipnie i krytycznie demaskuje hipokryzję umysłową i obyczajową społeczeństwa w Anglii, a szczególnie warstw wyższych. Najbardziej znane powieści: Targowisko próżności, Dzieje Pendennisa, po części powieść autobiograficzna, Rodzina Newcome'ów, i baśń dla dzieci Pierścień i róża. William Thackeray pisał też powieści historyczne oraz był autorem studiów nad literaturą i historią Anglii, między innymi Angielscy humoryści osiemnastego wieku (1851).
[edytuj] Wybrana twórczość
- The Yellowplush Papers, (1838)
- A Shabby Genteel Story, (1840)
- The Paris Sketch Book, (1840)
- The Memoirs of Barry Lyndon, Esq. (1844), na podstawie powieści powstał film Barry Lyndon (1975), w reżyserii Stanleya Kubricka
- Księga snobów (The Book of Snobs, 1846)
- Targowisko próżności (Vanity Fair, 1848)
- Dzieje Pendennisa (Pendennis, 1849)
- Rebecca and Rowena (1850)
- The Wolves and the Lamb
- The History of Henry Esmond, (1852)
- The Newcomes, (1855)
- Pierścień i róża (The Rose and the Ring, 1855) – tłumaczenie Zofia Rogoszówna
- The Virginians, (1857-1859)
- Roundabout Papers, (1860-1863)
