William Randolph Hearst

Z Wikipedii

William Randolph Hearst (ur. 29 kwietnia 1863 w San Francisco, zm. 14 sierpnia 1951 w Beverly Hills) - amerykański magnat prasowy, jeden z największych w historii prasy.

Był jedynym dzieckiem George'a Hearsta, biznesmena i senatora, i jego żony Phoebe Apperson. W 1881 ukończył St. Paul's School w Concord w stanie New Hampshire, a następnie zapisał się na Harvard College, z którego został wydalony w 1885.

W 1887, gdy miał 24 lata, otrzymał od swojego ojca gazetę San Francisco Examiner. Ściągnięcie dobrych dziennikarzy, a przede wszystkim nadanie gazecie populistycznego charakteru, krytykowanie władz miejskich, atakowanie wielkich kompanii (Hearst nie oszczędził nawet tych, w których jego rodzina miała udziały) sprawiły, że w ciągu kilku lat San Francisco Examiner stał się najlepiej sprzedającym dziennikiem w mieście.

William Randolph marsz na szczyt rozpoczął w 1895, kiedy z pomocą matki kupił New York Morning Journal.

W szczytowym okresie swojej potęgi, w 1920 posiadał 20 gazet codziennych, 13 magazynów, dwie wytwórnie filmowe, 8 rozgłośni radiowych, liczne posiadłości ziemskie w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Meksyku. Jego ogromny zamek Hearst Castle wybudowany u wybrzeży Kalifornii mieścił pokaźną kolekcję dzieł sztuki.

Zdobycie rynku medialnego miało być wstępem do wielkiej kariery politycznej Hearsta. W 1903 roku został członkiem Izby Reprezentantów z ramienia Partii Demokratycznej. W 1905 roku kandydował na burmistrza Nowego Jorku, ale przegrał. Dwa lata później startował na gubernatora stanu Nowy Jork. Wtedy wygrał jednak kandydat republikanów – Charles Evans Hughes. W 1907 roku ponownie przegrał wybory na burmistrza Nowego Jorku.

[edytuj] Hearst a Obywatel Kane

Był jednym z pierwowzorów postaci Charlesa Fostera Kane'a, bohatera filmu Obywatel Kane Orsona Wellesa. Początkowo opinia publiczna nie wiedziała o związku między Hearstem a tematem nowego filmu Orsona Wellesa. W grudniu 1940 roku Welles mówił, że film związany jest z historią Fausta. Jednak w styczniu 1941 roku wśród osób, które widziały przedpremierowy pokaz niegotowej jeszcze wersji filmu, znalazła się Louella Parsons, korespondentka gazet Hearsta w Hollywood. Po obejrzeniu obrazu Wellesa wpadała w furię i rzecz jasna doniosła o wszystkim szefowi. Ten postanowił zrobić wszystko, aby obraz nie wszedł do kin.

Zaczęło się od ataków na hollywoodzką praktykę zatrudniania emigrantów do pracy, którą spokojnie mogliby dostać Amerykanie. Hearst straszył wytwórnię RKO sprawą sądową, lecz wśród prawników jego przeciwników znalazł się Mendel Silberberg, jeden z najlepszych w swoim fachu w Kalifornii. 21 stycznia 1941 roku przedstawiciele RKO odpowiedzieli Hearstowi, że „Obywatel Kane” wejdzie do kin i będzie towarzyszyła mu jedna z największych kampanii reklamowych w dziejach studia.

Prawnicy RKO musieli jednak zażądać od Wellesa wycięcia kilku scen – tak więc film stał się uboższy o aluzje do problemów alkoholowych Susan, skrajnie negatywnie opinie o Kane’a w rękopisie Thatchera, twierdzenie Lelanda że Kane był kiepskim dziennikarzem. W efekcie film, który 27 stycznia miał dwie godziny, dwie minuty i czterdzieści sekund, 13 lutego trwał godzinę, pięćdziesiąt dziewięć minut i 16 sekund.

Obywatel Kane wszedł do kin 1 maja 1941 roku. Wściekły Hearst zakazał w swoich gazetach pisania na temat tego filmu. Tymczasem Welles zaproponował Hearstowi nawet darmowe bilety na swój film. Gdy Hearst odmówił, Orson stwierdził, że Charles Foster Kane przyjąłby jego ofertę.

[edytuj] Rodzina

W 1903 poślubił Millicent Veronica Willson, chórzystkę z Nowego Jorku. Z tego małżeństwa pochodziło pięciu synów:

• George Randolph Hearst, ur. 1904,
• William Randolph Hearst, Jr., ur. 1908,
• John Randolph Hearst, ur. 1910,
• Randolph Apperson Hearst, ur. 1915,
• David Whitmire Hearst, ur. 1915.

Gdy marzenia polityczne Williama Randolpha Hearsta legły w gruzach, związał się z aktorką Marion Davies. Od 1919 oficjalnie mieszkali razem. W 1926 oficjalnie ogłoszono separcją między Millicent i Williamem Randolphem, jednak formalnie pozostali małżeństwem aż do śmierci Hearsta.

Wnuczką Williama Randolpha była Patty Hearst.

[edytuj] Bibliografia

• Carringer Robert L., The making of Citizen Kane. Revised and Updated Edition, Berkeley – Los Angeles – London 1996
• Słownik filmu, pod red. Rafała Syski, Kraków 2005, zwłaszcza s. 532-533