Wistilia

Z Wikipedii

Vistilia, Rzymianka niskiego pochodzenia, żyjąca w I wieku naszej ery, której dzieci i wnukowie osiągnęły wysokie stanowiska i weszły w związki rodzinne z przedstawicielami panujących dynastii. Jej córka Milonia Cezonia i wnuczka Domicja Longina zostały cesarzowymi. Tacyt omawiając uchwałę senatu skierowaną przeciwko rozwiązłości, zabraniającą uprawiania prostytucji kobietom, których dziad, ojciec lub mąż należeli do stanu ekwickiego, przytacza przykład Wistilii. Wistilia zgłosiła się przed edylami jako publiczna nierządnica, bo zgodnie ze zwyczajem przyznanie się do rozwiązłości było dostateczną karą. Senat zażądał od jej męża, Tytydiusza Labeona zastosowania przewidzianych nowym prawem kar, a gdy ten zasłaniał się tym, że nie upłynął jeszcze sześciesięciodniowy okres na podjęcie decyzji, Wistilia została skazana na wygnanie na wyspę Seryfos.

Wistilia •1.Glicjusz •2.Pomponiusz Sekundus •3.Orficjusz •4.Suiliusz Rufus •5.Gnejusz Domicjusz Korbulon •6.Miloniusz •7.Tytydiusz Labeon

Glicjusz

Kwintus Pomponiusz Sekundus konsul zastpczy w 41 n.e.

Publiusz Pomponiusz Sekundus konsul zastpczy w 44 n.e.

Orficjusz

Publiusz Suilljusz Rufus konsul zastępczy w 45 n.e.

Gnejusz Domicjusz Korbulon konsul zastępczy w 39 n.e. •Kasja Longina

Cezonia •Kaligula

Publiusz Glicjusz Gallus skazany na wygnanie w 65 n.e.

Serwiusz Korneliusz Salwidienus Orficjusz konsul w 51 n.e.

Marek Suilljusz Nerullinus konsul w 50 n.e.

Suilljusz Cezonin

Domicja Longina •1.Lucjusz Eliusz Lamia Emilianus •2.Tytus Flawiusz Domicjan

Longina •Anniusz Winicjanus

Julia Druzylla