Witold Jakóbczyk

Z Wikipedii

Witold Jakóbczyk (ur. 15 stycznia 1909 w Sosnowcu, zm. 3 października 1986 w Poznaniu), historyk polski, badacz dziejów społecznych i politycznych Wielkopolski XIX wieku.

Studiował na Uniwersytecie Poznańskim (pod kierunkiem Jana Rutkowskiego), był później asystentem i adiunktem na tej uczelni, a w 1937 obronił doktorat (promotorem był Adam Skałkowski). Pozostał związany z uczelnią poznańską także po II wojnie światowej, w 1954 został profesorem nadzwyczajnym.

Był autorem m.in. wysoko cenionej monografii umiarkowanego ruchu narodowego i społecznego w Wielkopolsce Studia nad dziejami Wielkopolski XIX wieku. Dzieje pracy organicznej (1951-1967, trzy tomy). Opracował także pierwszą polską biografię Bismarcka (1961). Inne publikacje:

• Dzieje Hakaty (z A. Galosem i F. H. Gentzenem, 1966)
• Pruska Komisja Osadnicza 1886-1919 (1976)
• Doktor Marcin (1946, wydanie poprawione i uzupełnione 1981) - biografia Karola Marcinkowskiego
• Niemcy 1815-1919 - między partykularyzmem a federalizmem (1984)

[edytuj] Źródła

• Andrzej Szwarc, Witold Jakóbczyk, w: Słownik historyków polskich, Warszawa 1994