Wojna angielsko-zanzibarska

Z Wikipedii

Wojna angielsko-zanzibarska
Harem sułtana po bombardowaniu
Data	27 sierpnia 1896 900-945 (czas lokalny)
Miejsce	Zanzibar
Wynik	Zwycięstwo Brytyjczyków
Przyczyna	Spór wokół następcy zmarłego sułtana
Strony konfliktu  Wielka Brytania  Zanzibar Dowódcy Lloyd Matthews Siły 900 okręty: HMS Philomel HMS Thrush HMS Sparrow HMS Racoon HMS St George 2 800 okręt HHS Glasgow Straty ok. 100 ok. 500

Wojna angielsko-zanzibarska — najkrótszy znany zbrojny konflikt międzynarodowy, trwający 45 minut w dniu 27 sierpnia 1896 roku. Pochłonął około 600 ofiar ludzkich.

Spis treści 1 Geneza 2 Przygotowania wojenne 3 Działania wojenne 4 Epilog

[edytuj] Geneza

Kiedy 25 sierpnia 1896 roku zmarł sułtan Zanzibaru, Hamad bin Thuwaini Al-Busaid, tronem w Zanzibarze zawładnął w wyniku przewrotu Khalid bin Barghash Al-Busaid, który uchodził za stronnika Niemiec. Nie mogli się z tym pogodzić Brytyjczycy, liczący na to, że politykę przychylnego im zmarłego będzie kontynuował wyznaczony przez nich na następcę Hamoud bin Mohammed. Wystosowali zatem wobec uzurpatora ultimatum, wzywające go do abdykacji. Termin upływał 27 sierpnia o 9:00 rano czasu lokalnego.

[edytuj] Przygotowania wojenne

Khalid bin Barghash Al-Busaid nie przyjął angielskich żądań i podjął działania zmierzające do przygotowania się do nieuchronnego konfliktu. Zgromadził w stolicy (głównie wokół sułtańskiego pałacu) około 2 800 wojowników; dysponował ponadto uzbrojonym jachtem HHS Glasgow. Brytyjczycy ustawili naprzeciw portu 5 okrętów i wysadzili ponadto na lądzie 900-osobowy oddział pod dowództwem generała Lloyda Matthewsa. Sułtan próbował do ostatnich chwil odwlec rozpoczęcie konfliktu, wysyłając negocjatorów, którzy jednak wrócili z niczym wobec braku chęci spełnienia zasadniczego postulatu Brytyjczyków.

[edytuj] Działania wojenne

Równo o 9:00 Brytyjczycy rozpoczęli ostrzał od strony morza i działania na lądzie. Po 45 minutach sułtan widząc eskalację strat w ludziach uciekł ze zniszczonego pałacu i schronił się w niemieckim konsulacie. Brytyjczycy stracili około 100 ludzi, Zanzibar — około 500.

[edytuj] Epilog

Obalony sułtan uciekł do Dar es Salaam, gdzie ukrywał się aż do 1916 roku, kiedy został aresztowany. Później pozwolono mu osiedlić się w Mombasie. Na tron wstąpił kandydat popierany przez Brytyjczyków. Na Zanzibar narzucono kontrybucję w wysokości kosztów amunicji zużytej przez okręty angielskie.