Wojna irlandzka
Z Wikipedii
| Wojna irlandzka Wojna Francji z Ligą Augsburską |
|||||||||||||
| Data | 12 marca 1689-3 października 1691 | ||||||||||||
| Miejsce | Europa | ||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Ligi, układ w Limerick | ||||||||||||
| Terytorium | Irlandia | ||||||||||||
|
|||||||||||||
| Wojna palatynacka oraz w jej ramach: Wojna irlandzka, Wojna króla Wilhelma |
|---|
|
Bantry – Cochem – Moguncja – Bonn – Walcourt – Fleurus – Beachy Head – Boyne – Quebec – Staffarda – Aughrim – Leuze – La Houge – Namur – Steenkerke – Neerwinden – Marsaglia – Ter – Texel – Dogger Bank – Zatoka Hudsona |
Wojna irlandzka 1689-1691 (ang. Williamite war in Ireland lub Jacobite war in Ireland, irl. Cogadh an Dá Rí - "wojna dwóch królów").
W roku 1688 parlament angielski zdetronizował katolickiego króla Jakuba II z dynastii Stuartów po czym obrał nowym królem Wilhelma Orańskiego. Po ucieczce Jakuba do Francji celem Wilhema pozostało zdobycie władzy w Irlandii. W roku 1689 Jakub II wylądował w Irlandii gdzie na czele armii francusko-irlandzkiej wyruszył na północ zajetą przez siły protestantów. W tym samym roku Wilhelm Orański wysłał swoje siły na wyspę, gdzie osobiście dotarł w marcu 1690 r, po czym wyruszył przeciwko armii Jakobitów. Dnia 12 lipca 1690 r. w bitwie nad Boyne Anglicy pokonali wojska Jakuba. Były król zagrożony okrążeniem ze strony kawalerii angielskiej zbiegł z pola bitwy i udał się do Francji. Jego armia nie została jednak całkowicie rozbita i w uporządkowanym szyku wycofała się kontynuując walkę do 1691 roku. Jakobici wspierani zbyt małymi funduszami z Francji przez Jakuba ulegli w końcu Anglikom dnia 12 lipca 1691 r. w bitwie pod Aughrim. Dnia 13 października 1691 roku w Limerick obie strony zawarły porozumienie na mocy którego Jakobitom umożliwiono emigrację do Francji.
