Wojna króla Jerzego
Z Wikipedii
Wojna Króla Jerzego – wojna kolonialna pomiędzy Anglią, a Francją tocząca się w latach 1744-1748 w Ameryce Północnej, a ściślej w północnowschodniej jej części. Wojna króla Jerzego była częścią szerszego konfliktu europejskiego znanego jako wojna o sukcesję austriacką.
Nie licząc drobnych przygranicznych incydentów, jedyną kampanią wojny było oblężenie Louisbourga, które skończyło się jego zdobyciem w czerwcu 1745 roku. Armia brytyjska, dowodzona przez gubernatora Massachusetts Williama Shirleya, składała się w większości z ochotniczej milicji z Nowej Anglii. Dlatego też kampania ta często zwana jest wojną amatorską. Po długim i krwawym oblężeniu twierdza Louisbourg padła, co wywołało konsternację i szok na dworze francuskim.
Pokój w Akwizgranie (1748) kończący wojnę o sukcesję austriacką zwrócił twierdzę Francji w zamian za indyjski port Madras wcześniej zdobyty przez Francuzów. Decyzja brytyjska, podjęta bez wiedzy i za plecami kolonistów, poważnie zachwiała zaufaniem do instytucji kolonialnych w Ameryce Północnej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Grabowski Jan, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 95-97.
- Zins Henryk, Historia Kanady, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1975, s. 65-66.
