Wojna o ucho Jenkinsa
Z Wikipedii
Wojna o ucho Jenkinsa 1739–1748 r. (ang. War of Jenkin's Ear) - konflikt zbrojny, który rozegrał się w Ameryce Północnej pomiędzy Anglią, a Hiszpanią. Wojna ta była wstępem do wojny króla Jerzego.
Przyczyną konfliktu stały się ataki Hiszpanów na brytyjskie statki handlowe w rejonie Karaibów. Ostatecznie wojnę wypowiedziano 23 października 1739 r. po przemówieniu w parlamencie kapitana Roberta Jenkinsa, któremu Hiszpanie odcięli ucho.
Jenkins był angielskim żeglarzem i przemytnikiem. Dowodząc okrętem Rebecca, został zatrzymany przez hiszpański okręt u wybrzeży Kuby. W trakcie incydentu doszło do pojedynku z hiszpańskim oficerem, w rezultacie czego Jenkins stracił ucho. Małżowinę uszną obwoził następnie po świecie i pokazywał jako dowód na hiszpańskie okrucieństwo, apelując także u władz w Londynie o rozprawę z wrogiem. W czasie gorącej debaty parlamentarnej w 1738 zdecydowano o rozpoczęciu wojny. Ucho Jenkinsa stało się pretekstem, lecz nie rzeczywistym powodem wojny. Anglikom chodziło o zdobycie kontroli nad handlem w Ameryce Środkowej. Kluczem do tego było opanowanie dwóch wielkich miast targowych Porto Bello w Panamie i Cartagena w Kolumbii, przeciw którym kierowana była ekspedycja angielska.
Ówczesny premier Robert Walpole był przeciwny wojnie, lecz do jej wypowiedzenia zmusili go tzw. Patriot Whigs. Walpole skomentował sytuację stwierdzeniem: "Dzwonią w dzwony, a wkrótce będą załamywali ręce" (They are ringing the bells, soon they will be wringing their hands).
Wojna rozpoczęła się od spektakularnej klęski Anglików. Desant się nie powiódł. Wzięło w nim około trzech tysięcy spragnionych łupu ochotników pod wodzą admirała Edwarda Vernona. Z wojny powróciło jedynie sześciuset. Większość z nich zginęła, jednak nie w walkach, lecz od żółtej febry, której epidemia rozwinęła się w angielskim obozie. W odpowiedzi na ten atak lądowe siły hiszpańskie bazujące na Florydzie zaatakowały w lipcu 1739 brytyjską kolonię Georgię. Atak ten został jednak skutecznie odparty przez Anglików.
W roku 1740 także Francuzi wysłali na Karaiby swoją flotę, nie wzięli jednak udziału w walkach. Ogólnie zainteresowanie wojną w rejonie Karaibów było niewielkie i przyćmione zostało toczącym się w Europie konfliktem o sukcesję austriacką. Wojnę angielsko-hiszpańską zakończył ostatecznie pokój w Akwizgranie w roku 1748.
