Wojska obrony terytorialnej

Z Wikipedii

Wojska obrony terytorialnej - to część sił zbrojnych przeznaczona do prowadzenia działań taktycznych na obszarze kraju. Stanowią je jednostki ogólnego przeznaczenia oraz ochrony i obrony obiektów formowane i wykorzystywane do samodzielnego prowadzenia walki, wsparcia działań wojsk operacyjnych oraz działań humanitarnych.

Strukturę wojsk obrony terytorialnej tworzą:

terytorialne organy dowodzenia
jednostki wojskowe obrony terytorialnej.

Terytorialnym organom dowodzenia szczebla okręgowego podlegają jednostki wojskowe ogólnego przeznaczenia o charakterze brygad zmotoryzowanych. Terytorialnym organom dowodzenia szczebla wojewódzkiego podlegają bataliony obrony terytorialnej oraz pododdziały ochrony i obrony obiektów nowo formowane na okres zagrożenia (kryzysu) i wojny.

Jednostki wojsk obrony terytorialnej realizują zadania w swoich obszarach odpowiedzialności wyznaczonych na terytorium kraju. Mogą one prowadzić bezpośrednie działania bojowe, działać w strefie tyłowej oraz na terytorium opanowanym przez przeciwnika. Obszary odpowiedzialności obronnej na okres zagrożenia (kryzysu), wojny i okupacji przygotowują już w czasie pokoju.

Charakterystyczne dla działań taktycznych wojsk obrony terytorialnej są:

maksymalne wykorzystanie atutu działań w znanym i przygotowanym terenie stanowiącym obszar odpowiedzialności obronnej i ratowniczej związany z rodzinnym miejscem pochodzenia i zamieszkania
ścisłe współdziałanie z pozamilitarnym układem obronnym (władzami, instytucjami i społeczeństwem)
wszechstronne wsparcie i zapewnienie wojskom operacyjnym dogodnych warunków działania
wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa w akcjach ratowniczych, humanitarnych i porządkowych
prowadzenie działań nieregularnych w ramach struktur podziemnych na obszarze opanowanym przez przeciwnika;
operacyjne przygotowanie i utrzymywanie w odpowiednim stopniu gotowości infrastruktury obronnej obszaru odpowiedzialności.