Wolnobieg rowerowy

Z Wikipedii

Wolnobiegiem w rowerze nazywa się mechanizm zapadkowy łączący koła zębate zamontowane zwykle na tylnym kole. Mechanizm ten jest z technicznego punktu widzenia sprzęgłem jednokierunkowym, które umożliwia swobodny obrót koła w kierunku jazdy przy zatrzymanej lub nawet kręcącej się w przeciwnym kierunku zębatce. Celem montowania tego mechanizmu jest umożliwienie jazdy przy zatrzymanych pedałach.

Wolnobieg montuje się na piastę rowerową. Wolnobiegi mogą być zintegrowane z zespołem tylnych zębatek lub mogą być wmontowane w piastę. Czasami - nie do końca poprawnie - zespoły zębatek zintegrowane z wolnobiegiem nazywa się w uproszczeniu wolnobiegiem, aby odróżnić je od tzw. kaset, czyli zespołów zębatek bez wolnobiegu. Współcześnie, zwłaszcza w wyczynowych konstrukcjach, częściej spotyka się wolnobiegi wmontowane w piastę, gdyż rozwiązanie to obniża koszt wymiany zębatek.

Wolnobieg jest niezbędnym elementem napędu w rowerach z przerzutkami zewnętrznymi, gdyż przy stale kręcących się zębatkach nie można skutecznie dokonywać zmian przełożenia.

Istnieją też uproszczone wersje wolnobiegu, zwane torpedo, umożliwiające jazdę bez stałego kręcenia pedałami, ale blokujące tylne koła przez kręcenie pedałami w drugą stronę. Mechanizm taki działa jednocześnie jako hamulec. Napędy rowerowe nie posiadające żadnego mechanizmu wolnobiegowego są nazywane ostrym kołem.