Wybory parlamentarne w Iranie w 2008 roku

Z Wikipedii

Iran

Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Islamskiej Republiki Iranu Ustrój polityczny Konstytucja Islamskie Zgromadzenie Konsultatywne Przewodniczący Gholam-Ali Haddad-Adel Zgromadzenie Ekspertów Rada Strażników Ali Akbar Haszemi Rafsandżani Prezydent Mahmud Ahmadineżad Najwyższy Przywódca Ali Chamenei Podział administracyjny Partie polityczne Wybory parlamentarne Wybory prezydenckie Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Iranie w 2008 roku odbyły się w dwóch turach: 14 marca i 25 kwietnia^[1]. Kandydaci ubiegali się o miejsca w jednoizbowym, 290-osobowym parlamencie Iranu - Madżlisie. Na dopuszczenie kandydatów do wyborów miała wpływ składająca z prawników i teologów islamskich Rada Strażników. Odrzuciła ona 3100 z 7600 zainteresowanych, co znacznie osłabiło siły określane mianem reformatorskich.^[2] Wątpliwości co do uczciwości wyborów wyraził m.in. rzecznik Departamentu Stanu USA Sean McCormack.^[3] Frekwencję w pierwszej turze wyborów oceniono na ok. 60%.^[4]

W drugiej turze wyborów Irańczycy wybrali 82 przedstawicieli do 290 osobowego Madżlisu^[5]. Wybory odbywają się w tych okręgach, w których kandydaci nie przekroczyli progu 25% głosów. Prawo do startu w drugiej turze przysługuje dwóm kandydatom, którzy uzyskali najwięcej głosów w pierwszej turze w swoim okręgu. Wśród 164 kandydatów znajduje się 12 kobiet. Około 70 osób to kandydaci konserwatywni, czterdzieści osób to reformiści – zaś pozostali nazywają siebie kandydatami niezależnymi.^{[potrzebne źródło]}

[edytuj] Rezultaty

Wstępne wyniki 1. tury wskazały na zwycięstwo opcji konserwatywnej i proprezydenckiej - według przewidywań jej reprezentanci zdobyli przynajmniej 163 mandaty. Minimum 40 mandatów uzyskali przedstawiciele reformatorów, zaś ok. 47 - kandydaci określani mianem niezależnych. Uczciwość wyborów oprócz USA podważyła także Unia Europejska.^[6] Ostatecznie w 1. turze 132 miejsca zdobyli w nich konserwatyści, spośród których 90 stanowi uznawanych jest za zdecydowanych zwolenników prezydenta.^[5]

Wyniki drugiej tury wskazują na wzmocnienie się pozycji konserwatystów.^[7]

Przypisy