Wysoka Tama
Z Wikipedii
Współrzędne: 23.970589° N 32.877861° E
Wysoka Tama (Wysoka Tama Asuańska, Wielka Tama Asuańska) - jedna z dwóch tam na Nilu, w pobliżu miasta Asuan w Egipcie.
Wysoka Tama ma długość 3 600 m, szerokość u podstawy 980 m i 40 m u szczytu oraz wysokość 111 m. Do jej zbudowania użyte zostały 43 miliony m³ materiału. Maksymalna przepustowość tamy wynosi 11 000 m³/s.
Moc elektrowni wodnej Wysokiej Tamy wynosi około 2,1 gigawatów (12 generatorów po 175 megawatów każdy).
W okolicy zachodniego końca tamy, znajduje się wieża w kształcie kwiatu lotosu. Wybudowana została jako pomnik przyjaźni egipsko-radzieckiej, dla upamiętnienia pomocy ZSRR przy budowie Wysokiej Tamy.
Spis treści |
[edytuj] Konstrukcja Tamy
W 1946 wybudowana na początku XX wieku i dwukrotnie rozbudowywana w latach późniejszych Tama Asuańska okazała się niewystarczająca. Powzięto w związku z tym decyzję o budowie większej tamy, 6 km w górę Nilu.
Plany budowy Wysokiej Tamy rozpoczęto w 1952 roku, po rewolucji Nasera. Początkowo Tama miała być współfinansowana przez USA, ale po formalnym uznaniu przez Egipt Chińskiej Republiki Ludowej rząd amerykański wycofał się ze swej obietnicy. W związku z tym, rząd Egiptu zamierzał sfinansować budowę tamy z zysków, jakie przynosił Kanał Sueski. Pomocy udzielił Egiptowi również Związek Radziecki, proponując pokrycie około jednej trzeciej kosztów budowy. ZSRR zaoferował także pomoc radzieckich inżynierów oraz maszyny.
Budowę tamy rozpoczęto w roku 1960, a ukończono 21 lipca 1971 roku. Jezioro Nasera zaczęto zalewać już w roku 1964, po ukończeniu pierwszego etapu budowy.
[edytuj] Ocalenie zabytków
Utworzenie Jeziora Nasera groziło zalaniem wielu zabytków starożytnego Egiptu. Wskutek protestów archeologów, UNESCO rozpoczęło w 1960 roku operację ratowania tych zabytków. 24 większe obiekty zostały bądź przeniesione do wyżej położonych miejsc (najbardziej znanym przykładem jest Abu Simbel) lub oddane krajom, które brały udział w tej operacji.
[edytuj] Korzyści
Elektrownia wodna zaczęła działać w roku 1967, a jej wydajność wynosiła wówczas około połowy całej produkcji energii elektrycznej Egiptu (w roku 1998, udział ten wynosił 15%). Po raz pierwszy umożliwiła dostarczenie energii elektrycznej do wielu egipskich wiosek.
Tama umożliwia regulację poziomu wody na Nilu, poniżej Asuanu. Pozwoliła między innymi na zmniejszenie efektów powodzi w latach 1964 oraz 1973, a także susz w latach 1972-1973 i 1983-1984. Ponadto, umożliwiła rozwój rybołówstwa w obrębie Jeziora Nasera.
Jezioro Nasera nazywane jest zbiornikiem dekadowym, bądź dziesięcioletnim. Obecne szacunki wskazują, iż przy założeniu braku opadów w całej Afryce przez 10 kolejnych lat, ilość wody w zbiorniku wystarczy dla napojenia całej ludności Egiptu przez całą dekadę (przy ograniczeniu zużycia wody przez przemysł).
Jezioro Nasera jest zbiornikiem samooczyszczającym się. Obecne badania wskazują na zerową klasę czystości wody, co oznacza wodę bezpośrednio nadającą się do picia.
