Abu Simbel
Z Wikipedii
Abu Simbel (rzadziej – Abu Sunbul, ar. أبو سمبل, z greckiego Syene) – miejscowość w okręgu Muhafazah w Egipcie.
Położona niegdyś nad Nilem, teraz nad Jeziorem Nasera, w Dolnej Nubii, około 300 km na południe od Asuanu. W starożytności miasto rozwijało się prężnie dzięki znajdującym się w okolicy pokładom sjenitu (czerwonego granitu), miedzi i kamieni szlachetnych. W Abu Simbel znajduje się kompleks świątynny złożony z dwóch świątyń zbudowanych przez Ramzesa II.
Świątynie zbudowano w XIII wiek p.n.e., prawdopodobnie w latach 1274-1250 p.n.e., w czasie panowania faraona Ramzesa II. Miała ona ukazywać potęgę Egiptu przybyszom z Nubii.
Świątynie zostały odkryte w 1813 roku przez szwajcarskiego podróżnika Jacoba Burckhardt'a, a w roku 1817 odkopane z piasków i zbadane przez Giovanni Battista Belzoniego.
Spis treści |
[edytuj] Wielka Świątynia Ramzesa II
Wielka świątynia w Abu Simbel została poświęcona bogom słońca Amonowi-Re i Re-Horachte oraz bogu sztuki i rzemiosł Ptahowi. Tworzyła ona rozległy kompleks, wchodzący nawet 56 m w głąb skały. W rzeczywistości jednak, jej wejścia strzegą cztery olbrzymie posągi Ramzesa II. Kolosy o wysokości 20 m, podpierając ścianę fasady, świadczą o potędze króla. Między nogami tych posągów znajdują się kolejne, tym razem członków rodziny Ramzesa – jego matki Tuji, żony Nefertari oraz jego synów i córek.
Wykonane wewnątrz pierwszej komnaty dekoracje to reliefy upamiętniające walki Ramzesa II w bitwie pod Kadesz. Znajdują się tam również wizerunki bóstw, którym poświęcono świątynię oraz Ramzesa.
Do ciekawostek związanych z Wielką Świątynią należy zjawisko zachodzące dwa razy w roku, 19 lutego i 21 października wschodzące słońce oświetla wizerunek Amona-Ra i Ramzesa, po chwili także Re-Horachte. Jedynie wizerunek Ptaha nigdy nie jest oświetlony promieniami słońca – jak przystało na bóstwo ciemności. Po przeniesieniu świątyni udało się zachować to zjawisko, choć niestety przesunięte o 1 dzień.
[edytuj] Zdjęcia wnętrza Wielkiej Świątyni
 Jeden z ośmiu filarów w głównym holu świątyni Ramzesa II |
 |
 relief w świątyni Ramzesa II upamiętniający jego walki w bitwie pod Kadesz |
[edytuj] Mniejsza świątynia
Mniejsza świątynia w Abu Simbel, poświęcona została bogini miłości i piękności Hathor oraz Nefertari. Fasadę tej świątyni zdobi sześć posągów - dwa posągi królowej usytuowane pomiędzy czterema przedstawiającymi Ramzesa. O nadzwyczajnym szacunku, jakim Ramzes darzył Nefretari świadczy fakt, że posągi Nefretari dorównują swą wysokością jego własnym posągom.
Wewnątrz świątyni znajduje się sala hypostylowa ozdobiona hatoryckimi kolumnami.
[edytuj] Przeniesienie Świątyni
Z powodu budowy Wysokiej Tamy Asuańskiej i zarazem, utworzenia Jeziora Nasera, wiele zabytkowych budowli w Nubii zostało zagrożonych zalaniem. Aby uchronić Abu Simbel przed zniszczeniem, w latach 1964-1968, świątynie zostały przeniesione ponad lustro wody, na miejsce położone o około 65 m wyżej, w stosunku do swej uprzedniej lokalizacji. Operacja została sfinansowana przez rząd Egiptu i UNESCO. Kierownikiem prac był z ramienia UNESCO Kazimierz Michałowski. Koszt operacji wyniósł około 36 mln dolarów. W 1979 r. świątynia została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
By zachować niezwykłą naturę świątyń, czyli fakt, że zbudowane zostały na zboczach skalnych, zbudowano sztuczne wzgórza, które otaczają świątynie. Zaistniała w związku z tym, konieczność przesklepienia grot, w których pierwotnie znajdowały się świątynie, kopułami z żelbetu. Bez tego zabiegu stropy nad świątyniami nie utrzymałyby ciężaru przeniesionych zabytków.
[edytuj] Turystyka
Abu Simbel stanowi w chwili obecnej jeden z najistotniejszych zabytków Egiptu. Nie dociera tam jednak linia kolejowa Kair-Asuan, tak więc można się tam dostać albo samolotem albo samochodem, w konwoju wyruszającym w nocy z Asuanu i docierającym na miejsce rano.
 Świątynia Hathor i Nefretari z boku |
 Świątynia Hathor i Nefretari |
 Świątynia Hathor i Nefretari |
 Front Wielkiej Świątyni |
