Yerebatan Sarnıcı
Z Wikipedii
Cysterna bazyliki (tr. Yerebatan Saray lub Yerebatan Sarnıcı), jest największą z kilkuset starożytnych cystern (sztucznych zbiorników na wodę), która wciąż znajduje się pod miastem Stambuł w Turcji w pobliżu Hagia Sofia. (41°0'29.15" N 28°58'40.11" E).
Zbiornik ten jest podziemną komnatą o wymiarach 143 x 65 metrów, zdolną pomieścić do 80 000 m3 wody. Sklepienie cysterny jest podparte 336 marmurowymi kolumnami, wysokimi na 9 m, które zostały przeniesione z innych rozbieranych, bądź zrujnowanych budowli.
Jako podstawy dla dwóch z tych kolumn użyto wcześniej wykutych bloków z płaskorzeźbą Meduzy. Według legendy cesarz Justynian I widząc kolumnę z głową Meduzy kazał umieścić ją w najdalszej części zbiornika i ustawić kapitelem w dół, by mieć pewność, że zaleją ją woda i nikt więcej jej nie zobaczy.
Cysterna jest zlokalizowana na starożytnym półwyspie, gdzie znajdował się Konstantynopol. Zbudowana została przez Greków za panowania cesarza Justyniana w VI wieku n.e., który był okresem szczytu potęgi Imperium bizantyjskiego. Zbiornik jest otoczony ceglanym murem o grubości 4 metrów, pokrytym specjalnym rodzajem zaprawy dla odpowiedniej izolacji. Woda do cysterny była dostarczana akweduktem z Lasu Belgradzkiego, odległego 19 km od miasta.
Cysterna była jedną z lokacji, gdzie kręcono film o Jamesie Bondzie, Pozdrowienia z Moskwy.
