Yves Montand
Z Wikipedii
Yves Montand | |
Prawdziwe nazwisko | Ivo Livi |
Data i miejsce urodzenia | 13 października 1921 Monsummano Terme, Włochy |
Data i miejsce śmierci | 9 listopada 1991 Senlis, Francja |
Yves Montand (wł. Ivo Livi, ur. 13 października 1921 w Monsummano Terme, Włochy, zm. 9 listopada 1991 w Senlis, Francja) – francuski aktor włoskiego pochodzenia.
Wkrótce po urodzeniu Yves'a, rodzina przeniosła się z Włoch do Francji (później, występując o obywatelstwo, jego ojciec utrzymywał, że uciekł przed reżimem Mussoliniego – w rzeczywistości Mussolini doszedł do władzy rok później). Montand wychowywał się w Marsylii, gdzie jako młody człowiek pracował w zakładzie fryzjerskim siostry, a potem w portowych dokach. Z tego okresu pozostały mu socjalistyczne przekonania. Wkrótce potem rozpoczął karierę jako piosenkarz musicalowy. W 1944 został odkryty przez starszą od niego o 6 lat i bardziej sławną Édith Piaf, z którą miał też romans.
Osiągnął międzynarodową sławę, występując w wielu filmach. W 1951 r. ożenił się z aktorką Simone Signoret, grając z nią wielokrotnie w filmach, aż do jej śmierci w 1985 roku. W trakcie swojej kariery grał wielokrotnie w amerykańskich filmach i na scenach Broadwayu. Był dwukrotnie nominowany do nagrody Cezara w kategorii Najlepszy Aktor, za filmy I comme Icare 1980 i Garçon ! 1984.
W końcowych latach życia mieszkał w swoim domu w Prowansji. Został pochowany na paryskim cmentarzu Père Lachaise.
Miał jednego syna, ze związku ze swoją asystentką Carole Amiel – Valentin Montand urodził się w 1988 roku. W 2004 jego pasierbica Catherine, córka Simone Signoret z jej pierwszego małżeństwa, opublikowała książkę Świat do góry nogami, w której ujawniła, że od piątego roku była regularnie wykorzystywana seksualnie przez swojego ojczyma.
Z aktorem wiąże się też polski wątek – Montand wsparł energicznie polski ruch Solidarności, a w 1989, tuż przed wolnymi wyborami m.in. wystąpił publicznie na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego, agitując na rzecz opozycji demokratycznej.
[edytuj] Filmografia
- IP5 (1991)
- Jean de Florette (1986)
- Manon des Sources (1986)
- Garçon ! (1983)
- I comme Icare (1979)
- Le Fond de L'air Est Rouge (1977)
- Vincent, François, Paul...Et les Autres (1974)
- État de Siège (1973)
- César et Rosalie (1972)
- Tout va Bien (1972)
- L'Aveu (1970)
- Le Cercle Rouge (1970)
- L'Aveu (1969)
- Z (1968)
- Vivre pour Vivre (1967)
- Grand Prix (1966)
- La Guerre est finie (1966)
- Compartiment tueurs (1965)
- Pokochajmy się (1960) - u boku Marilyn Monroe
- La Grande Strada Azzurra (1957)
- Le Salaire de la Peur (1953)
- Les Portes de la Nuit (1946)
- Mania wielkości (1971) – u boku Louisa de Funèsa
- Samotnik (Solitaire, 1975)