Złota legenda
Z Wikipedii
Złota legenda (łac. Legenda aurea) - jeden z najpopularniejszych zbiorów żywotów świętych, legend hagiograficznych i opowiadań apokryficznych ułożonych w porządku kalendarza kościelnego. Opowiada o żywocie św. Franciszka. Autorem jest Jacopo da Voragine (Jakub de Voragine), włoski dominikanin, a następnie arcybiskup Genui żyjący w latach (1238-1298). Złota legenda powstała w drugiej połowie XIII w. U schyłku średniowiecza, a i później, dzieło to cieszyło się ogromną popularnością. Do dziś zachowało się przeszło tysiąc pięknie iluminowanych i zdobionych rękopisów.
Złota legenda jest jednym z najbardziej reprezentatywnych wytworów średniowiecznej kultury, stanowi doskonałe ucieleśnienie ducha późnego średniowiecza, z jego głęboką religijnością, czcią dla męczenników, żarliwą, choć czasami naiwną wiarą w cuda dokonywane przez błogosławionych, a także z zamiłowaniem ówczesnych ludzi do opowieści przesyconych fantastyką i niezwykłością. Marian Plezia nazwał Złotą legendę "wielkim skarbcem, w którym fantazja stuleci złożyła swoje najpopularniejsze wytwory, a z którego pokolenia czerpały następnie wątki do swego piśmiennictwa, malarstwa, rzeźby i architektury". Złota legenda przełożona została na wiele języków narodowych, w tym i na język polski.
