Zaścianek szlachecki
Z Wikipedii
Zaścianek szlachecki – wieś lub część wsi zamieszkana przez ubogą szlachtę, nieposiadającą chłopów i własnoręcznie uprawiającą swoją ziemię. Szlachecka część wsi oddzielona była od części zamieszkanej przez chłopów niewidzialną ścianą (stąd nazwa). Niektórzy przypisują też genezę tej nazwy bliskości w jakiej położone były dwory takiej szlachty. Zaścianki powstawały zwykle przez rozrastanie się jednej rodziny i rozdrabnianie majątku protoplasty. Szlachta zaściankowa chociaż posiadała podobny do chłopów stopień zamożności zachowywała odrębność prawną i kulturową, przywileje sądowe, polityczne i ekonomiczne. Izolowała się od otoczenia chłopskiego (bardzo rzadkie były małżeństwa "mieszane"). Wyróżniał ją patriotyzm, religijność, wielkie przywiązanie do tradycji rycerskich i do ziemi.
Zaścianki najliczniej występowały na Mazowszu, Podlasiu, Podolu, Wileńszczyźnie.
[edytuj] Ciekawostka
W niektórych zaściankach szlacheckich na Podolu (Ukraina) np. w Czajkowicach przez ponad pół wieku władzy radzieckiej przetrwała świadomość szlacheckiego pochodzenia, podział wsi na część "szlachecką" i "chłopską", tradycje i zwyczaje szlacheckie a nawet pojęcie mezaliansu.
- Zobacz też: okolica szlachecka, folwark, szlachta zaściankowa
