Zajazd (zwyczaj)
Z Wikipedii
Zajazd – sposób egzekucji wyroku sądowego w prawodawstwie staropolskim. Wobec słabości władzy wykonawczej I Rzeczypospolitej, stał się faktycznym sposobem dochodzenia swoich praw przez szlachtę. Zajazd był 4 etapem egzekucji wobec szlachty posesjonatów wyroków z nieruchomości. Zajazd odbywał się po wcześniejszych etapach (wwiązaniu, ponownym wwiązaniu, rumacji) Zajazd polegał na zwołaniu przez starostę pospolitego ruszenia powiatu i siłowym usunięciu opornego dłużnika.
Od drugiej połowy XVII wieku zaczęto urządzać samowolne (bez udziału starosty) zajazdy celem egzekucji wyroków w drodze samopomocy.
Zwyczaj upamiętniony w literaturze dziełem Adama Mickiewicza Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie.
