Zawisza (Szare Szeregi)
Z Wikipedii
| Historia Polski |
 Ten artykuł jest częścią cyklu: |
Zawiszacy była to najmłodsza grupa harcerzy Szarych Szeregów.
Podczas okupacji harcerze Zawiszy nie brali udziału w walce bieżącej, natomiast przygotowywali się do pełnienia służby pomocniczej, a nauką na tajnych kompletach – do odbudowy. Tworzyli nieomal normalne zastępy i drużyny harcerskie, przeprowadzające w mieszkaniach lub podmiejskich lasach zbiórki, zdobywające stopnie harcerskie.
Przygotowanie Drużyn Zawiszy do wojskowych służb pomocniczych oznaczono kryptonimem "Mafeking". Na zawiszacką służbę pomocniczą składały się, zgodnie z ustalonym wspólnie ze sztabem AK programem, następujące prace:
- regulacja ruchu,
- łączność,
- ratownictwo.
W tym też kierunku szło szkolenie chłopców.
Podczas powstania warszawskiego członkowie Zawiszy zajmowali się łącznictwem i przenoszeniem meldunków.
Do najbardziej znanych akcji Zawiszaków należała zorganizowana w czasie powstania warszawskiego Harcerska Poczta Polowa, która zajmowała się roznoszeniem listów wśród ludności cywilnej, pozbawionej często możliwości skontaktowania się z bliskimi w innych dzielnicach walczącej Warszawy.
Starsze grupy Szarych Szeregów, to Bojowe Szkoły (BS) 15-17 lat, oraz Grupy Szturmowe (GS) 18 i więcej lat.
