Ziemia łęczycka
Z Wikipedii
Ziemia łęczycka (łac. terra Lanciciensis), ziemia, kraina historyczna i region etnograficzny położona między Wielkopolską (Kaliskiem) a Mazowszem.
Największym miastem jest Łęczyca. Po śmierci Bolesława III Krzywoustego stała się oprawą wdowią jego żony, księżnej Salomei. Po jej smierci (1144) stała się częścią dzielnicy senioralnej i przypadła Bolesławowi Kędzierzawemu. Weszła w skład Królestwa Polskiego po jego zjednoczniu przez Władysława Łokietka. Obecnie leży na obszarze województwa łódzkiego.