Ziemia Baffina
Z Wikipedii
| Ziemia Baffina | |
 Zdjęcie satelitarne |
|
| Kontynent | Ameryka Północna |
| Państwo |  Kanada |
| Archipelag | Archipelag Arktyczny |
| Powierzchnia (5.) | 507 451 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
11 000 0,02 os./km² |
| Wyspy świata | |
Ziemia Baffina (ang. Baffin Island; fr. Terre de Baffin) - największa wyspa Archipelagu Arktycznego, druga pod względem wielkości wyspa Arktyki po Grenlandii oraz 5. na świecie. Jej powierzchnia wynosi 507 451 km². W większej części położona jest za kołem podbiegunowym. Populacja wyspy wynosi ok. 11 tys. osób (2004). Jej nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego odkrywcy Williama Baffina, który badał wyspę na początku XVII wieku.
Pod względem politycznym stanowi część Kanady, dokładniej jej terytorium Nunavut. Położona na północ od Cieśniny Hudsona, która oddziela ją od półwyspu Labrador. Największa osada na wyspie to Iqaluit, stolica terytorium Nunavut.
Powierzchnia w większości skalista, z wysokimi górami z licznymi lodowcami w środkowej części wyspy. W zachodniej, nizinnej części tundra. Linia brzegowa jest silnie urozmaicona, z licznymi fiordami i półwyspami (Brodeur, Borden, Cumberland, Hall, Meta Incognita i Foxe'a). Najdłuższą rzeką na wyspie jest Koukdjuak, która przepływa przez dwa największe jeziora Ziemi Baffina Nettilling i Amadjuak.
Zamieszkana głównie przez kilka tysięcy Eskimosów.
Wyspa została odkryta przez Martina Frobishera w 1578, a lepiej zbadana przez Williama Baffina w 1614.
