Zjazd Słowiański
Z Wikipedii
Zjazd Wszechsłowiański - spotkanie reprezentantów narodów słowiańskich w Pradze w dniach 2 czerwca–12 czerwca 1848, uczestniczyli w nim Polacy, Słowacy, Ukraińcy, Serbowie, Chorwaci, Czesi, Dalmatyńczycy i Rosjanin - Michaił Bakunin.
Pierwsza koncepcja Zjazdu pojawiła się 20 kwietnia 1848 w gazecie "Narodne Novine", ukazującej się w Zagrzebiu. 27 maja sformuowano program zjazdu, który miał obradować w trzech sekcjach: czesko-słowackiej (237 osób, przewodniczący Pavel Jozef Šafárik), polsko-ukraińskiej (61 osób, przewodniczący Karol Libelt) i południowosłowiańskiej (42 osoby, przewodniczący ks. Stamatovic).
Zjazd Słowiański poświęcony był metodom walki z germanizacją i madziaryzacją. Obradom przewodniczył František Palacký, który propagował austroslawizm. Uczestnicy Zjazdu ogłosili "Manifest do narodów Europy", który potępiał rozbiory Polski i głosił równouprawnienie narodów w państwie Habsburgów. Obrady przerwane zostały przez wybuch powstania w Pradze (12 czerwca–17 czerwca 1848).