Zoilo Saldombide
Z Wikipedii
| Zoilo Saldombide | ||
| Data i miejsce urodzenia |
18 marca 1905 ?, Urugwaj |
|
| Pozycja | napastnik | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| Wanderers Nacional |
||
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1922-1928 | Urugwaj | 13(3) |
Zoilo Saldombide (18 marca 1905) - piłkarz urugwajski, napastnik.
Jako piłkarz klubu Wanderers Montevideo był w kadrze reprezentacji Urugwaju na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku, kiedy to Urugwaj zdobył złoty medal. W tym samym roku wchodził również w skład reprezentacji na turniej Copa América 1924, w którym Urugwaj zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej, jednak 19-letni Saldombide, podobnie jak w czasie Olimpiady, nie zagrał w żadnym meczu.
Następnie wziął udział w Copa América 1926, gdzie tym razem był podstawowym zawodnikiem drużyny i zagrał we wszystkich czterech meczach - z Chile, Argentyną, Boliwią i Paragwajem (zdobył 2 bramki). Urugwaj z kompletem zwycięstw ponownie zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej.
Choć nie było go w kadrze narodowej w dwóch kolejnych turniejach Copa América (Copa América 1927 i Copa América 1929), a także nie pojechał na Olimpiadę w 1928, wciąż jako gracz Wanderers był w kadrze narodowej podczas mistrzostw świata w 1930 roku. Urugwaj zdobył wówczas tytuł mistrza świata, jednak Saldombide nie wystąpił w żadnym ze spotkań.
Po mistrzostwach świata został zawodnikiem klubu Nacional Montevideo.
W reprezentacji Urugwaju od 10 grudnia 1922 do 21 września 1928 rozegrał 13 meczów i strzelił 3 bramki[1].
