Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
Z Wikipedii
Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej (tt. Polonya Tatar Birligi) - powstał w 1992 roku organizacja społeczno-kulturalna zrzeszającą Tatarów żyjących w Polsce.
[edytuj] Historia
Organizacja została założona w roku 1992 z inicjatywy publicysty Macieja Konopackiego, działacza społecznego Stefana Mucharskiego (prezes od 1992 do 1999), poety i publicysty prof. Selima Chazbijewicza (prezes od 1999 do 2007). Siedziba Związku mieści się w Bohonikiach. 10 listopada 2007 r. w Gdańsku odbył się IV Nadzwyczajny Zjazd Delegatów Związku Tatarów RP, w którym uczestniczyli przedstawiciele środowiska tatarskiego z Białegostoku, Warszawy, Gdańska, Bohonik, Wrocławia. Zjazd udzielił absolutorium ustępującej Radzie Centralnej oraz przyjął rezygnację ze stanowiska dotychczasowego prezesa, Selima Chazbijewicza. Nowym prezesem Rady Centralnej ZTRP wybrany został Stefan Korycki. Członkami Rady Centralnej zostali: Dżidżis Szahuniewicz, Aleksander Bohdanowicz, Stefan Aleksandrowicz i Maciej Szczęsnowicz. Wybrano Komisję Rewizyjną w składzie: Ajsza Miśkiewicz (przewodnicząca), Ajsza Szabanowicz (zastępczyni), Eugenia Radkiewicz. Powołano także Sąd Koleżeński, do którego zostali wybrani: Tamerlan Półtorzycki (przewodniczący), Musa Czachorowski (zastępca), Alraszyd Milkamanowicz.
[edytuj] Działalność
Związek nawiązuje do tradycji działającego w okresie międzywojennym Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów RP. Celem Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej jest odrodzenie ideologii etnicznej Tatarów.
Związek składa się z Centrum Kultury Tatarów Polskich w Gdańsku i autonomicznych oddziałów. Na czele Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej stoi Rada Centralna. Od 1993 roku wydawany jest „Rocznik Tatarów Polskich” – czasopismo naukowe, kulturalne i społeczne dotyczące historii, współczesności i kultury Tatarów w Polsce i w Europie Wschodniej. Oprócz tego, nakładem „Biblioteki Rocznika Tatarów Polskich”, ukazują się – formalnie jako suplementy do niego – pozycje książkowe (w sumie około 20 tytułów). Związek organizuje naukowe i popularne konferencje, zjazdy, spotkania będące substytutem dawnych codziennych relacji wzajemnych rozproszonej dziś grupy. Nawiązywane są kontakty z odrodzonymi organizacjami tatarskimi na Litwie i na Białorusi.
Organizacja tatarska od 1994 roku otrzymuje na swoją działalność dotacje od Departamentu Kultury Mniejszości Narodowych Ministerstwa Kultury, zaś od 2005 roku od Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych MSWiA. Związek posiada od 2005-07-28 status OPP.
