Związki Grignarda
Z Wikipedii
Związki Grignarda (związki magnezoorganiczne), są grupą bardzo reaktywnych związków chemicznych należącą do związków metaloorganicznych.
Stosowane często w różnego typu syntezach, szczególnie alkoholi. Nazwa pochodzi od nazwiska ich odkrywcy - V.Grignarda. Związki magnezoorganiczne są jednymi z najczęściej stosowanych związków metaloorganicznych. Dokładna budowa tych związków nie jest dokładnie znana, ze względu na trudność wyodrębnienia w stanie czystym, jednak ich ogólny wzór przedstawiany jest jako RMgX, gdzie R jest grupą alkilową lub arylową, a X atomem chlorowca.
Związki Grignarda najczęściej otrzymuje się w wyniku reakcji odpowiednich halogenopochodnych (pierwszo-, drugo-, trzeciorzędowych) z metalicznym magnezem w bezwodnym środowisku eteru dietylowego.
R-X + Mg → R-Mg-X
Związki magnezoorganiczne wykazują się dużą reaktywnością. Są wrażliwe na działanie tlenu, tworząc wodoronadtlenki lub alkohole, dlatego często podczas reakcji z ich udziałem konieczne jest izolowanie reagującego układu od powietrza.
Związki Grignarda chętnie reagują ze związkami posiadającymi tak zwany aktywny wodór, czyli taki, który posiada pewne właściwości kwasowe (między innymi woda, alkohole, aminy, kwasy karboksylowe, terminalne alkiny).
Bardzo ważną reakcją związków Grignarda jest reakcja ze związkami karbonylowymi, gdzie otrzymuje się odpowiedniej rzędowości alkohole.
Gdy R2,R3=H (aldehyd mrówkowy) to produktem reakcji jest odpowiedni alkohol I-rzędowy. Gdy Jedna z grup R2 lub R3 jest dowolną grupą alkilową lub arylową, a dugą stanowi wodór ( dowolny inny od mrówkowego aldehyd), produktem jest alkohol II-rzędowy. Gdy zaś obie: R2 oraz R3 są grupami alkilowymi lub arylowymi (keton) produktem jest alkohol III-rzędowy.
Związki Grignarda reagują też z innymi różnego typu karbonylowymi pochodnymi:
